Het begon al deze morgen toen madam boerenerf terugkwam van de kippen eten te gaan geven met de mededeling: ‘de witte is dood’.
De witte, dat was 1 van ons latere aanwinsten. Ze was altijd een geval apart. Zo heeft ze zich steeds een beetje van de groep afzijdig gehouden. Kroop zelfs in het putje van de winter liever in een boom dan in het kippenhok om te slapen. En daar waar haar zus (de koekoek) zich ontpopte tot een ware leg- en broedmachiene heeft zij het steeds vertikt om ook maar 1 ei te leggen.
De laatste dagen hadden we echter de indruk dat ze beter in de groep was opgenomen en 2 nachten terug ging ze zowaar in het kippenhok op stok!
Op 21 juli liep ze nog vrolijk met de rest van de bende rond te scharrelen. Deze morgen lag ze dood in het gras. Een postmortem toonde aan dat er van kwaad opzet geen sprake was. Ze was niet aangevallen door een ander beest. Gewoon gestorven.
Daar stopte het echter niet. Toen ik bij de overgebuur, die op reis is, zijn kippen ging voederen lag er daar in het hok ook een kip op de grond! Meer dood dan levend was het beestje. Deze haan had wel wonden: een paar op zijn vleugel en, ernstiger, 1 oog volledig kwijt. Staan was er niet meer bij en zelfs toen ik zijn bek in de drinkbak hield dronk hij nog niet. Na overleg met de dochter van de overbuur leek het ons het best om het beestje uit zijn lijden te verlossen.
En dan lezen we dat ook Amy Winehouse dood is, voorwaar ‘t is geen goede dag voor kippen!
Recente reacties