Weken en weken horen we niks van onze aannemer. En dan is er plots een telefoontje. Dat ze tijd hebben en anders de volgende dag kunnen afkomen. Ne mens kan dan maar beter ja zeggen, want anders duurt het weer weken en weken. We kennen ze ondertussen al, die aannemers. ‘s Avonds in de gauwte nog zoveel mogelijk met plastiek afgeplakt want ze kwamen om af te breken en dat zou wel voor wat stof zorgen. Dan nog laten weten waar de sleutel lag en de volgende dag met een klein hartje gaan werken.
Als ge dan ‘s avonds de bocht neemt en u huis nog ziet staan zijt ge direct al wat opgelucht. Dan rijdt ge uwe koer op en ziet ge dit staan:
Miljaar, wat zijn die mannen hier allemaal van plan?
Dan zijt ge ietske minder content want dat spellement blokkeert mijne remorque. En ik ging in het weekend nog wat voortwerken in den hof!
Maar toch rap binnenlopen en gaan kijken wat er gedaan is. Alles, blijkt dan.
Ons 1ste verdieping ziet er nu zo uit:
Muren weg, plafond weg
Hier ook alles weg.
Het dak schoonekes ondersteunen, kwestie dat het blijft staan.
Ondertussen zijn de plannen voor die verdieping veranderd. Wij wilden de originele indeling behouden: 4 slaapkamers + 1 dressing. Qua stabiliteit werd ons meegedeeld dat een, euhm, kleine herschikking beter zou zijn: 4 – vree grote – slaapkamers die de indeling (en vooral de steunmuren) van beneden perfect volgen.
Hupsakee, de gang versmijten en de kamers volledig herindelen!
Dat ik er nog efkes moet aan wennen, aan die nieuwe indeling. ‘t Is niet wat ik in mijn hoofd had.
Ps. dat groot ding van de eerste foto? Dat is blijkbaar om de chappe te leggen. Dus pa, die chappe voor de kurkvloer, da’s al in orde. De kurkvloer is trouwens deze voormiddag besteld.
Recente reacties