Een rondleiding door de keuken. Tof, dacht ik toen ik dat las bij tante Hilde! Ik kijk namelijk graag binnen. Een huis vertelt veel over de mensen de er wonen. En na dat we ook bij de familie onderdeappelboom en de familie biodiverse tuin mochten binnengluren kon ik niet achterblijven 
.
Onze keuken is nog dezelfde als toen we ons huis kochten. Want zoals jullie wel weten begonnen onze verbouwingen op de eerste verdieping.
Zo zag de keuken er uit tijdens de verhuis:
Veel is er nog niet veranderd. De oude vuile plafond hangt er nog, de plastic platen hangen nog tegen de muur en de keukenkasten staan er nog. De witte kasten gebruiken we niet. Ik krijg de geur van 5 jaar leegstand maar niet weg geboend. Alle trucjes heb ik geprobeerd. We hebben dan maar opbergkasten gezet die tot de nok gevuld zijn.
De rommel op de tafel valt nog mee. Normaal ligt deze vol tijdschriften, boeken, post. Eén keer per maand haalt men hier papier op. En dat was heel toevallig de dag voor ik foto’s nam .
Grenzend aan de keuken hebben we een stokoude veranda. Daar staat het eten voor de dieren, een bak met oud papier, een bak met glas en nog meer spullen die ge toch ergens kwijt moet.
Als je door de deur naar buiten gaat kom je op de binnenkoer. De keuken is aangebouwd aan het huis. Daarachter liggen de berging en een oude beestenstal. Vandaar dat we geen zicht hebben op de tuin. Het enige contact met buiten is dus door die venster op de koer.
Op het aanrecht de obligate sponsjes en zepen. De waterkoker die enkel in de wintermaanden bovengehaald word voornamelijk om de warmwaterkruik op te vullen, de creusetpotten waar nergens anders plaats voor is, geurstokjes en nog wat andere spullen.
In de kartonnen koker zit Japans papier. Ik weet nog niet goed wat ik daar voor creatiefs mee ga doen.
We gebruiken ook nog het oude fornuis waar soms 2 dan 3 gaspitten van werken. Daarnaast zie je aan de ene kant het bakje voor groenafval en aan de andere kant kruiden en sojasausjes e.d.
Naast het fornuis is de deur naar de berging. En nu zie je ook de kant tegenover de veranda. De venster heeft spiegelglas want kijkt uit op het wandelpaadje. De jassen worden op een stoel gegooid en ook de strijk hangt op een stoel.
Een grote chauffage ook. Waar we niet veel aan hebben wegens nog enkel glas. Daardoor en door de oude veranda is het hier in de winter zo een 12 à 15 graden.
Een leefkeuken is onze keuken niet. Het is er te koud en meestal te rommelig om gezellig te zijn. Er zijn hier ook slechts enkele stopcontacten die werken. Aan de frigo 1 waar een verdeelstekker hangt voor de microgolfoven en de bureaulamp. En aan het fornuis nog 2 stopcontacten. Het licht boven de tafel werkt ook niet meer. We behelpen ons met de bureaulamp en het lichtje aan de dampkap. Maar daar leer je allemaal mee leven. We brengen niet veel tijd door in onze keuken: koken, eten en afwassen. Dat is het ongeveer.
Nog een jaar of twee geduld en we kunnen ons ook de populaire ikeakeuken veroorloven. Ik kijk er nu al naar uit! De ruimte is in elk geval groot genoeg om er iets moois van te maken.
Recente reacties