Tag: kune kune (Page 6 of 14)

Contractuele verplichtingen

Onze excuses, beste lezers. We waren hier efkes in een niet-geplande blogpauze aanbeland. Dat had verschillende redenen. Madame Boerenerf was de hort op, het moment voor mij om wat achterstand qua series weg te werken (met de luidsprekers lekker hard!!). En daarna had ik wat tuinonderhoud in te halen. Want al die regen en dan plotseling de zon: ge zag het gras/distels/brandnetels zo groeien.

Ge moet ne keer zien hoe grof het was. Kniehoog stond het.

brandnetels

Gans de boomgaard was zo.

P1000432

P1000457

En de rest van de tuin was al niet veel beter.

P1000453P1000454

De schuldigen waren dan ook niet moeilijk te vinden. Onze varkens, speciaal aangeschaft om al grazend de wildgroei onder controle te houden hadden verzaakt aan hun contractuele verplichtingen! Lui in hun nest liggen! Appels en wortels vreten a volonté! Maar het gras kort houden? Ho maar! Op hun eigen weide is het gras mooi kort, maar daarbuiten: nougabolle. Blijkbaar is dat teveel gevraagd!! Dat staat niet in het contract meneer! Daar moet eerst in het paritair comité over onderhandeld worden, en overuren/zondagswerk, dat is dubbel betaald! Ge moet ze daar zien staan: de lamzakken. Een beetje op hun gemakske rondwandelen in het gras, maar werken, ho maar!

P1000455P1000456

Ook de kippen vonden zo een wildernis wel ok.

P1000429

Maar aangezien wij soms wel eens vrienden uitnodigen en die mensen het niet altijd appreciëren als ze hun kinderen alweer eens kwijt zijn in onze tuin heb ik van armoede maar weer de bosmaaier boven gehaald.

Een geheugen als een varken

Kijk, daar op de foto. Dat is de Jacobus die zegt: ‘kust allemaal mijn gecastreerde kl****en, ik doe niet mee!’

P1000003

De directe aanleiding hiervoor was een nieuw bezoekje van de dierenarts.

Vorig jaar was die langsgeweest om de hoeven van de varkens bij te knippen/vijlen en ze een ontwormingsspuitje te geven. Dat was vorig jaar geen onverdeeld succes. En dan druk ik me nog beleefd uit.

Madam Boerenerf had al lopen stoefen dat het bij haar veel beter ging gaan. Want zij kon veel en veel beter omgaan met die beestjes. De dierenarts mocht dus gerust komen toen ik op het werk was. Ze zou dat klusje wel zelf klaren ….

Het resultaat was dat Jacobus de dierenarts zag aankomen, efkes ging snuffelen en vervolgens zei: kus allemaal mijn …..

Madam Boerenerf mocht er lief tegen babbelen, hem op al zijn favoriete plekjes wrijven en appels aanbieden al dat ze wou, Jacobus was onverwurmbaar. Van die dierenarts moest hij niet weten. Dus telkens als die in de buurt kwam, ging hij ervandoor.

Een nieuwe afspraak moest dus gemaakt worden, deze keer toen ik wel thuis was en het resultaat was grosso modo hetzelfde als vorig jaar. Een geworstel langs alle kanten en een gekrijs dat gans het dorp gehoord heeft. Het enige verschil was dat de varkens nu nog groter en zwaarder waren dan vorig jaar en ook de dierenarts ze dus niet meer op hun gat recht kon krijgen. Deze keer was het echt worstelen om die beesten op één zijde te krijgen, ik er vanboven op en dan de dierenarts de hoeven bijknippen. Vree schoon zag het er niet uit en bij wijle ging het er vrij ruw aan toe (de Jacobus is ne vuile vechter …).

Bon, de nieuwe aanpak gaat eruit bestaan dat we zelf een vijl kopen en gaan trachten om die poten elke drie weken wat bij te vijlen (zachtjes, terwijl ze ondertussen op hun zijde liggen en genieten van een lekkere okselmassage). We zullen nog laten weten hoe dat lukt.

Voor de rest moeten jullie zich geen zorgen maken om Jacobus. Die stelt het uitstekend.

P1000002

P1000008

P1000009

P1000010

Voor wie zich afvraagt waarom de kippen zo vaak in de buurt van de varkens rondlopen, dat is heel simpel. De varkens woelen graag, en de kippen eten graag de wormen die dan naar boven komen. Dom zijn ze niet ons kippen.

« Older posts Newer posts »

© 2025 BOERENERF

Theme by Anders NorenUp ↑