In Gent bestonden die uit brood halen bij de lokale Turkse bakker. Of met de fiets naar het marktje op het Sint-Michielsplein voor kip aan het spit, ne grilworst of Vietnamees. Nu we op den boerenbuiten wonen zien die er lichtjes anders uit.
Allereerst moest ik om 10u eten voor de beesten halen. Ik had 10 uur gezegd omdat we toch altijd reeds om 8u30 wakker zijn. Maar ge weet hoe dat gaat, net de dag dat ge een vroege afspraak hebt ligt ge om 9u nog stevig te snurken in uwe nest. Klein beetje gevloekt op mijn eigen! Maar dan toch mopperend opgestaan en bij een lokale schapenhouder hooi en voederbieten voor de varkens gaan halen.
‘t Was maar 200 kg bieten en 6 balen hooi maar de remorque lag al goed vol.
In tegenstelling tot de eigenwijze tuin, hier geen kindslaafjes om me te helpen bij het uitladen.
Daarna naar de boomgaardstichting voor 4 nieuwe boompjes (2 x Reine Claude D’altan, 1 x monsieur Hatif, 1 x Rode Boskoop) ter vervanging van de stormschade. Madam Boerenerf had op voorhand aan de telefoon gevraagd of die boompjes maximum 2 meter hoog waren. Want twee meter, dat kan nog net in de koffer (als de zetels plat liggen).
Zoals ge op de foto kunt zien waren de boompjes dus een beetje langer. Het transport was dan ook ietwat oncomfortabel voor ondergetekende. Na een uur begint dat toch wat pijn te doen aan uwe schouder zo 4 fruitboompjes.
Maar kijk, zowel ik als de boompjes hebben het overleefd. En ondertussen zitten ze al in de grond (het verslag geklaag daarover volgt nog).
Recente reacties