Author: boerenerf (Page 49 of 105)

Voortuin, een jaar later

Amai, al bijna een maand dat ik hier niks gepost heb. Mijn verontschuldigingen beste lezers. Het weer is er nu eenmaal niet naar om veel in de tuin te werken. En als ne mens niet veel in zijne hof komt heeft hij ook niks om over te schrijven natuurlijk. En eigenlijk ook niet veel goesting. Maar kom, we leven in hoop op beterschap en in afwachting van grote ingrepen in de tuin krijgt ge alvast een kleine update over onze voortuin.

Vorig jaar in april zag die er zo uit:

P1010162

Schoon opgekuist en voorzien van nieuwe plantjes. Een beetje weinig plantjes vonden sommige in de commentaren maar wij dachten aan ons budget en het feit dat planten groeien en zich vermeerderen en dachten zo bij onszelf: geef dat een jaartje en dat komt wel in orde.

Awel, nu een jaar later ziet de voortuin er als volgt uit:

P1030289

Geef maar toe dat we gelijk hadden. Met een beetje geduld komt ne mens in de tuin al redelijk ver.

P1030275

P1030285

Het enige dat er nu nog moet gebeuren is het aantal meiklokjes terugdringen (we willen er nog steeds een gans pak naar de boomgaard verplanten) en eindelijk met het hardnekkige paardenstaart-onkruid afrekenen.

 

P1030280

Iemand suggesties wat we in de plek kunnen planten?

Momenteel ziet die helft van het voortuintje er zo uit: sedum, lavendel en hortensia staan er nu al, daarachter ligt de zee der meiklokjes die we dus willen uitdunnen en vervangen door andere vaste planten.

P1030286

Worstelen met varkens

‘Never wrestle with a pig. You’ll both get dirty but only the pig will enjoy it’, is een Engelse uitspraak waarmee men wil aangeven dat je met een vrij zinloze taak bezig bent. Soms kan worstelen met een varken echter wel een zinvolle bezigheid zijn. Bijvoorbeeld als de dierenarts langskomt om hun hoeven bij te knippen. Nu zijn de varkens altijd bereid om op commando schonekes te zitten. Zeker als ze er een stukske appel mee kunnen verdienen.

Maar als ge vervolgens hun poot wil vastpakken en beginnen knippen: ho maar! Dat is plotseling een andere affaire! Tegenstribbelen langs alle kanten en gans het dorp bij elkaar krijsen (en tegelijk toch nog de appel verder opvreten, faut le faire!).

 

‘We gaan ze op hun gat zetten’, zei de dierenarts. Varkens op hun gat zetten doet ge door over het varken te gaan staan en ze bij hun voorpoten omhoog te trekken totdat ze rechtop op hun gat zitten, de 4 poten vooruit. Dat ging vrij vlot bij de dierenarts. En dan moest ik Corneel overnemen zodat de dierenarts de hoeven kon bijknippen.

Eén keer raden wie 5 seconden later op zijn rug lag, met op zijn buik een varken dat op zijn beurt met de poten omhoog stak. Lachen (en hopen dat ge niet pardoes in ne stront ligt)!*

Die houding heeft wel een paar voordelen: de dierenarts kan gemakkelijk aan de poten. En de houding werkt kalmerend op het varken. De Corneel lag daar al bij al heel vredig tijdens zijn knipbeurt.

 

Daarna was het de beurt aan Jacobus. Omdat die groter en zwaarder is, was ik deze keer vastberaden niet te vallen. Dat is me ook gelukt maar zo op hun gat zitten vinden varkens duidelijk minder leuk dan op hun rug liggen. Dat was me opnieuw een gekrijs!

Een extra appeltje en een paar wortelen later was het gelukkig allemaal al vergeten en vergeven.

 

Ik heb er alvast twee goede voornemens bij:

– meer betonplaten voor de varkens. Zo verslijten ze beter hun hoeven en is bijknippen minder nodig.

– we leren de varkens liggen en rollen zodat we ze met een vingerknip op hun rug kunnen leggen.

 

*Geen actiefoto’s dus aangezien ik ONDER het varken lag, madame Boerenerf op haar werk was en vader Boerenerf in het huis aan het werk was.

Geduld is een schone deugd

Geduld blijkt echter ook een deugd die sommige van onze lezers ontberen. Vooral de lezers die met Madame Boerenerf  samenwerken.

Regelmatig werd er haar op het werk gevraagd hoe het nu met die bankkluis zat. Toegegeven, ik heb jullie een beetje op jullie honger laten zitten. Maar d’er was wel een beetje meer werk dan enkel die bankkluis uit de muur wrikken (alhoewel dat wel het zwaarste werk bleek). Twee muren moesten immers volledig pleistervrij gemaakt worden. Kwestie van nieuwe, deftige EN kaarsrechte pleister te kunnen aanbrengen en vervolgens onze nieuwe trap tot op de millimeter correct te kunnen plaatsen. Tegen deze muur komt de trap:

P1030178

Ik ben content van mijn eigen werk. Nu de pleisteraar nog (maar boven heeft die perfect werk afgeleverd, ik heb er dus alle vertrouwen in dat dat hier ook het geval zal zijn).

Hieronder zie je het gat dat de bankkluis in de muur heeft achtergelaten (nog een half steentje verder en ik zat in de andere kamer). Vader Boerenerf heeft dat ondertussen al schoon toegemetseld.

P1030181

‘En waar is die bankkluis dan naartoe?’, hoor ik jullie tot hier zuchten. HIER zie, de trofee mijner noeste arbeid! Driewerf victorie!!

P1030182

Wel nog altijd potdicht, grrr! Pa, hebdegij uw slijpschijf mee?

P1030185

En dan, na een kwartier slijpen, eindelijk de ontknoping. Zat er nog iets in die kluis en zo ja, wat zit er dan wel in?

(trommelgeroffel)

P1030190

Niks! Noppes! Nougabollen! Rien! Zero!

Godmiljaardenondemille, we zullen nog wat moeten gaan werken om de verbouwingen hier te bekostigen.

« Older posts Newer posts »

© 2025 BOERENERF

Theme by Anders NorenUp ↑