Geen extra kuikens deze keer (onze andere hennen blijken dit jaar niet zoveel zin in broeden te hebben). Deze keer zijn we het bij andere gevederde rassen gaan zoeken.
Allereerst is er Meneer de knobbeleend.
Meneer de knobbeleend is niet van ons. In alle eerlijkheid, ik heb het niet zo voor eenden. Dat legt nauwelijks eieren. Is vrij territoriaal en meestal niet zo sympathiek. Geef mij maar kippen.
Meneer de knobbeleend is dan ook niet van ons maar van een gebuur. Een gebuur waar de zorg voor de beesteneen ietske, nou ja, minder is dan bij ons. Meneer de knobbeleend had dan ook al snel door dat het gras groener is aan de overkant.
Eerst kwam hij enkel tot op de koer. Eten van ons kippen inpikken
Ne keer dat hij zich daar op zijn gemak voelde, is hij de tuin ingedoken. Weer eten van de kippen inpikken.
En nu loopt hij regelmatig in onze boomgaard. En doet hij alsof het hier allemaal van hem is!
Er is ook een madam de knobbeleend. Maar die komt meestal niet mee. Misschien zit er een haar in de boter tussen die twee en hebben ze af en toe wat ruimte nodig?
Vorig jaar zat een andere gebuur plotseling met 6 kleine eendjes opgescheept, dus zolang ze geen nest maken op onze hof ben ik al lang content.
Het andere nieuwe beest op het Boerenerf is wel van ons. Rudy heet hij (allé, we denken dat het een hij is). En Rudy is een kalkoen.
Toen ik bij de lokale Aveve om dierenvoeding ging bleken ze daar met een paar kalkoenen op overschot te zitten (verkeerde bestelling naar ‘t schijnt). Wij hadden er al aan gedacht om een kalkoen te nemen en ne keer te kijken of dat zou helpen tegen de brandnetels.
Dus ik dacht, verrassing voor madame Boerenerf.
Madame Boerenerf houdt niet zo van verrassingen …
Maar Rudy is wel lief en maakt schattige geluidjes. Dus dat komt wel goed tussen die twee.
Hopelijk komt hij ook overeen met de kippen en de kuikens. Als hij flink zijn best doet en de brandnetels liquideert gaat hij in het najaar in de pot (maar dat weet hij nog niet …).
Maar als je Rudi opdient met een bijzondere saus in een romatisch kader met een lekker glaasje wijn, zonder dat mevrouw Boerenerf dat vooraf wist, dan zal ze misschien wel blij zijn met een verrassing 🙂
Een romantisch diner? Soms breng ik ongevraagd een pak zoute chips mee voor haar. Helemaal spontaan en uit eigen zak betaald! Telt dat ook? Want meestal is ze daar wel vrij content mee.
Kijk, al een geluk dat je zo’n fantastisch-idee-generende lezers hebt 🙂
Fantastische ideeën? Mij kosten en moeite in mijne nek schuiven, ja!
Ben jij het type dat eigenhandig pluimvee liquideert voor consumptie? Brr, daar pas ik voor. Geen moreel oordeel trouwens.
Laat de drone in elk geval maar capteren. Garantie een pak hits op YouTube!
Als ik iemand vind om het me te leren, waarom niet? Als ne mens op tijd en stond eens graag een stukske vlees eet, moet ge ook bereid zijn om zelf een beest te slachten.
Uit nieuwsgierigheid eens op het www gezocht. Google eens ‘how to butcher a chicken’ en je hebt meteen een pak voorbeelden. Geen idee of het stichtende voorbeelden zijn trouwens.
Meneer Boerenerf, de DYI kiekenpoelier… :o)
Volgend seizoen: konijn met pruimen van eigen boom? Breugeliaans Boerenerf: spek, pensen en ham van hangbuikvarkens?
Héla, knobbeleend, dat is wel een echte muskuseend oftewel een barbarie-eend! Die beestjes leveren grote eendeneieren, ideaal om goudgele cake te bakken. Afijn, daarvoor gebruikten mijn ouders ze vroeger. Naar het schijnt doen ze het ook niet slecht in de pan, maar daar pas ik voor.
Lap, nu mag ik naar de burgerlijke stand om de naam te laten veranderen …
Foei,dat beestje in de pan,dan zal je madame boerenerf wel tegen hebben denk ik,want zelf gekweekte diertjes daar eet ze niet van.dat weet ik nog van vroeger.:-)
‘t Is dan misschien geen liefde op ‘t eerste gezicht met madame Boerenerf, maar misschien komt dat nog wel.
En die eenden, passen die niet in de vijver/poel die jij deze zomer voor madame ging graven?
U hebt een goed geheugen meneer fruitberg dat vind meneer boerenerf niet fijn 😉
Barbarie-eenden kunnen al wel eens agressief uit de hoek komen. Voorzie dus zo weinig mogelijk hoeken in je tuin. 😉
En je zult het merken: de weken voor Kerst zal je kalkoen behoorlijk zenuwachtig beginnen te worden.
Ik heb al kennis gemaakt met hun agressief kantje. En de Rudi eten… daar zal hier nog heftig over gediscussieerd worden.
Barbaries kakken zo mogelijk nog meer dan Jacobus en Corneel samen, en bovendien bij voorkeur op ongepaste locaties. Nooit komen die hier nog op ons erf! Kalkoenen daarentegen zijn inderdaad zeer efficiënte brandnetelconsumenten gebleken. Jammer genoeg bleek de lokale vos dan weer een zeer effiënte kalkoenconsument te zijn, dus nooit geweten of ze ook lekker waren.
Gelukkig gaan de barbaries na het eten terug naar hun eigen erf.
Deze ochtend ben ik getuige geweest dat kalkoenen inderdaad brandnetels eten. Juich!!
Vossen hangen hier niet rond, marters wel.
‘k Vind toch mooie beestjes die muskuseenden. Vooral als ik er zelf niet voor moet zorgen.
Ze zijn mooi van op afstand. Dichtbij komen is op eigen risico 🙂
kalkoenen zijn de max! Was mijn lief maar zo romantisch af en toe 😉
Ik ben al helemaal verknocht aan het beestje. En dat romantisch zijn: ge moet hen dat aanleren hé 😉