Het begint een beetje overdreven te worden. Serieus ge moet dat daar ne keer zien liggen. Allemaal brol uit onze tuin. Zware brol. Lompe brol.
Allemaal opgestapeld omdat ik dacht een afvalcontainer te huren en daar dan in 1 keer van af te zijn. Na de huurprijzen te hebben vergeleken zal het meeste toch naar het containerpark afgevoerd worden: wat meer werk maar ook wat goedkoper.
‘t is dan nog niet eens alles: d’er staan nog betonpalen en platen in onze hof: loodzwaar en nen halve meter diep. Want die vroegere generaties die waren van mening: we doen het voor de eeuwigheid. En het liefst van al nog goedkoop. Dat vertaald zich in zelf gegoten betonnen palen en stapels treinbilzen.
Ergens kan ik dat wel snappen: die mannen gingen er van uit dat ze eeuwig en drie dagen op hun eigendom gingen zitten. Voor hen was dat ook zo. Het boerenerf is gebouwd in 1921 en pas in 2010 was het niet meer in dezelfde familie. 90 jaar maar liefst. Dan loont het wel de moeite om nen deftige paal een halve meter de grond in te steken. Als ge er dan voor 40 of 50 jaar vanaf zijt…
Nu is dat al redelijk verandert. De Vlaming komt al wat meer vanonder zijn kerktoren. Voor madam Boerenerf is het boerenerf het tweede huis dat zij gekocht heeft. Vrienden van ons zijn ondertussen aan het rondkijken om voor de derde maal een huis te kopen en ik ken toch al een handvol mensen die omwille van het werk naar het buitenland zijn verkast. De Vlaming, hij verhuist vaker.
Pas op, ik betrap mij bij de verbouwingen ook wel op de reflex van: “we gaan het goed doen want ‘t is voor de rest van ons leven’’. Maar is dat wel zo? Veel logischer zou zijn dat we ergens rond ons 70ste naar een gerieflijk appartementje zouden verkassen en dit grote huis en tuin aan een jong gezin laten. En niet zoals zovele bejaarden nu, ons terugtrekken in een steeds kleiner deel van het huis en de rest onbenut laten verkommeren. Eigenlijk zouden we moeten denken: het moet goed genoeg zijn voor dertig jaar. En in het achterhoofd houden dat er na ons andere mensen met andere smaken en ideeën qua tuininrichting gaan komen. En er voor zorgen dat we hen ook niet opzadelen met stapels oude, zware brol om af te voeren.
Misschien zijn zelfs die dertig jaar overdreven?
‘t Is begonnen bij de elektronica waar iets al na drie jaar totaal verouderd is. maar van tegenwoordig is alles elektronica aan het worden. Fototoestellen? Na drie jaar kun je het huidige high end toestel voor minder van de helft van de prijs in de afprijsbakken terugvinden want serieus verouderd. Een top range wasmachine van 1000 euro maar 5 jaar oud? “Oei, oei madameke ge weet gij niet wat dat verbruikt aan electriek en water zeker, dees nieuw model is veel zuiniger”.
Eerst werd een televisie plat, dan ging de kwaliteit omhoog en plotseling moest die televisie ook slim zijn. Elk jaar wordt hij een beetje slimmer en aangezien elk jaar een volledig nieuwe televisie kopen een beetje overdreven is proberen ze u nu een jaarlijkse upgrade aan te smeren.
Eens we met elektrische auto’s gaan rijden gaat het daar ook van hetzelfde zijn. En onze huizen? Dat zit er ook aan te komen. We kunnen wij nu wel hoogrendements dubbel glas steken en 18cm isolatie. Maar tegen 2020 gaan ze serieus lachen met onze EPC score. “Oei, oei, meneer, die oude technieken van isoleren, tja die zijn toch wel voorbijgestreefd zulle, de normen nu zijn toch een pakske strenger …”
Of misschien lachen ze tegen 2030 met gans die isolatie en energiezuinigheidsobsessie die we nu hebben wegens zonnepanelen spotgoedkoop en super performant en iedereen een waterstoftank in zijn kelder (“Isoleren? Daar gaat ge u toch niet mee bezig houden manneke? Leg voor 300 euro extra panelen op u dak en pak deze iets grotere waterstoftank en het is ook goed”)
Misschien lukt het Google wel om ons allemaal veel langer te laten leven en gaan we dus wel eeuwig en drie dagen op het boerenerf leven … Verdomd moeilijk om een deftig lange termijn perspectief te hebben met al die continue innovaties. Gewoon doen waar ge goesting in hebt en we zien wel waar we uitkomen.
🙂 leuk betoog, dat natuurlijk leidt naar wat het boerenerf nog het liefst van al doet: zijn goesting 😀
Absoluut.
Mijn advies: Bij al de ingrijpende beslissingen ook even stilstaan bij de invloed op de verkoopswaarde van je huis. (zonder je eigen goesting uit het oog te verliezen)
Ja, maar wat is de invloed op de verkoopswaarde van je huis? Nu kan iets als positief ingeschat worden, over 30 jaar kan de mening daar echter totaal anders over zijn …
Nooit te ver vooruit kijken; zulks deugt niet. En sowieso raakt ALLES mettertijd achterhaald.
Ja, maar nu is het toch snel aan het gaan…
Mensen, die om de haverklap verhuizen, wortelen niet en slaan al helemaal geen palen.
Lekker nu leven en niet te veel met de toekomst bezig zijn, die valt toch altijd anders uit dan je denkt.
inderdaad, het leven is onvoorspelbaar. Zie ook de heel mooie Engelse uitspraak: Life is what happens when you are busy making plans.
Ligt die rommel daar nu nog 😉
Aha, u bent kandidaat om te komen helpen opruimen blijkbaars! 😉
Ik ga wat nog rest van rommel van het erf verwijderen. De vorige eigenaars hadden een voorliefde voor treinbilzen, die staken ze ook in de grond als palen voor draadwerk. Ik heb hier meer dan 100 m van die bilzen mogen (laten) verwijderen.
Voor de overschot maakten ze een put, gooiden er de kleine overschotjes in en put dicht. 🙁
Hier was het van hetzelfde. En in de grond zijn we ook al een paar zaken tegengekomen waarvan we dachten: what the hell, doe dat niet!
Eigenlijk wel spijtig dat zoveel mensen hun tuin vol legden met gevaarlijk afval. Treinbilzen zijn zo zwaar verontreinigd dat dit hout in Nederland als chemisch afval wordt beschouwd.
‘t Is grote brol en ik ga blij zijn als het allemaal van mijn hof is …