Toen en nu

Als ge uwen hof alle dagen ziet vallen al die veranderingen niet zo op. Maar als ge dan ne keer in de vroegere foto’s bladert, awel dan beseft ne mens dat hij al veel werk verzet heeft.

Toen: de treurwilg was wel heel breed, de distels stonden – letterlijk – metershoog en het lag er nog vol takken van een dode spar.

Nu: de treurwilg is gesnoeid (genoeg om er opnieuw langs te kunnen), de distels zijn dan misschien niet allemaal verdwenen maar ze domineren in ieder geval niet meer (onzen hof is nu 2 meter groter) en die dode takken zijn al lang afgevoerd. Voor alle duidelijkheid: die laagstam fruitbomen stonden er vorig jaar ook al. Alleen waren ze toen volledig versmacht door de distels die hoger kwamen dan de boompjes. De meeste van die boompjes staan er nog steeds behoorlijk flauw bij maar zijn toch al redelijk hersteld. Eind dit jaar krijgen ze een deftige snoeibeurt en wat bemesting (paardemest van de gebuur) en volgend jaar zien we dan wel verder.

Toen: ge kon bijna niet aan onze notelaar aan: onkruid, brandnetels, nog meer takken van de dode spar, nen berg hakselmateriaal. Kortom: 1 grote nest.

Nu: alles schoon opgekuist op wat hakselmateriaal (de kippen hebben alles over een grote oppervlakte verspreid, dat maakt het opruimen er niet gemakkelijker op) en nog 1 wilde kerselaar na. Die wilde kerselaar moet er ook nog aan geloven. Maar aangezien ik er hem met wortel en al uit wil zal dat gebeuren al ik ne keer hulp heb (of veel goesting om te graven). Want ne wilde kerselaar, daar heb je niks aan (de kersen zijn klein en veel te zuur om er ook maar iets te kunnen mee aanvangen).