Ik vind onze tuin zo leuk omdat het nog een echte boerentuin is. Een echte boerentuin, dat is een opbrengsttuin. Een tuin die moest zorgen voor het levensonderhoud van de boer en zijn familie. Dat ik heb ik altijd leuker gevonden dan minitieus aangelegde tuinen.
Want die grote, aangelegde tuinen da’s eigenlijk gestoef van de adel. Om te tonen aan de keuterboerkes dat zij zo rijk waren dat ze het zich konden veroorloven om goede grond onproductief te laten. Snobisme was het. Indruk maken op het plebs. Dat was zo succesvol dat de meeste mensen tot op heden dat voorbeeld nog steeds slaafs volgen in hun eigen tuin. Marketing werkt.
Maar ik hou dus van nen boerentuin. Opbrengen moet mijn lap grond! Opbrengst is voor mij wel niet meer wat het voor de boer 50 jaar geleden was. Ik wil rust in mijn tuin. Ontspanning. Dat is dan op mijn gemakske naar mijn scharrelende kippen kijken. Naar de krieken en appels op mijn bomen. Zo van die zaken.
Maar dat betekent niet dat ik helemaal content ben dat al ons fruit zo maar nutteloos op de grond valt. Goed er is de mobiele fruitpers. Maar in alle eerlijkheid, ik vind dat die vrij goed doorrekent (ik hoop dat de prijzen hier wat schappelijker zijn). Dat kost dus eerder geld dan dat het opbrengt. Rest weinig anders dan het zelf verwerken: confituur of cider. Madam boerenerf gaat zich over de confituur-afdeling bekommeren. Ik wil me wel eens aan de cider wagen. Een beetje rondsurfen bracht me bij brouwland. Maar jawadde, dure prijzen. Het voorbeeld van de Warnefordstraat volgend begon ik wat op de 2dehandsmarkt te kijken. Zonder al te veel succes trouwens. Tot ik er met onze overgebuur over sprak. Die kende wel nog iemand die dat vroeger ook gedaan had en nog wel wat gerief staan had.
De zondag ik er naartoe. Een uurtje later was ik 150 euro armer maar wel nen auto vol gerief rijker:
En als ik vol zeg, bedoel ik ook vol. Tot op de passagierszetel stond er een dame Jeanne. En dan had ik nog niet alles mee. Volgende zondag mag ik nog eens passeren.
7 grote dame jeannes in totaal, watersloten en plastieke vaten met kraantjes voor de eerste gisting. Hier en daar ga ik wel nog een prul missen, maar ik ben min of meer volledig geëquipeerd denk ik.
Cider, dat is hier mijn lokale ‘nationale drank’. Als ‘m klaar is, zal ik er graag mijn oordeel over vellen (en er een pittige cider-anekdote bij vertellen) 🙂
Ik maak er zelf geen wegens “je kan niet alles zelf doen” maar ik lust er wel pap van.
Succes ermee!
En koop je die cider dan ook lokaal? want dan kan ik msischien ne keer passeren voor wat handige tips zodat mijn brouwsel jouw goedkeuring kan krijgen …
Die goedkeuring is een formaliteit 🙂
Meestal koop ik de cider in Frankrijk in de supermarkt, waar die drank toch veel populairder lijkt te zijn dan hier, afgaande op het aanbod. Ik heb vorige zomer hier ook eens een fles van het bio-merk van de supermarkt met een C gekocht en dat was ook niet slecht.
Maar het echte spul drink ik af en toe bij een vriend die het ooit eens zelf maakte. Dat is wel van een ander kaliber, zowel qua smaak (lekker) als alcoholgehalte (verraderlijk 🙂 ).
Een tijd terug kreeg ik van ‘madam F’ ‘s grootmoeder een fles artisanaal gemaakte cider die al lang in de kelder in de weg stond. Reken gerust in jaaaaren. Buiten wat bezinksel op de bodem heeft dat flesje me tot de laatste druppel gesmaakt. Ik weet niet waarom maar het is het enige alcoholische drankje dat ik nog lust. Waarschijnlijk omdat het zo fruitig is en minder bitter dan bier, en niet zo’n gatenbrander is dan het sterke spul à la whiskey, wodka e.d.
Ik ben hier lokaal nog geen verkoper van zelfgemaakte cider tegen gekomen. Ik vraag me af of dat zo wel mag verkocht worden van het georganiseerde misdaadsyndicaat “FOD Financiën” met hun franchise “Douane en Accijnzen”.
Anyway: de confituur zal veel sneller te proeven zijn dan de cider… 😉
150 euro voor zo’n auto vol! Dat kan niet anders dan een goed koop geweest zijn.
En ge hebt er zelf nog niks mee gebrouwen, maar ‘t dat materiaal op zich ziet er al zo tof uit. 😉
Vind ik ook Katrien! Brouw ik niks, dan kan ik me bij Halloween nog altijd uitleven als mad scientist! Hmm, voorwaar geen slecht idee voor op de schuurzolder, onschuldige kinderzieltjes de stuipen op het lijf jagen, moewhaha!