Wij niet, maar onze notelaar wel. Den duts heeft een beetje last van de bladvlekkenziekte, zo leert de houtwal-site ons.
Dat houdt hem niet tegen om ons te bedelven onder de noten.
Maar geen probleem, dit jaar zullen we schoonekes zijn oude bladeren opruimen en hopelijk heeft hij er volgend jaar al minder last van.
Voor de rest heeft eigenwijze tuin gelijk: we zijn bevoorrechte mensen. Zo ‘s avonds wat in onze hof kunnen rondwandelen, fruit van de eigen bomen plukken … Dat we content mogen zijn.
Dat je u bekeerd hebt tot het buitenleven! De enige ware religie, en ik kan het weten. Wacht tot na de winter, als je eigen oase terug begint te leven. I love the smell of fresh mowed lawn in the morning! Of die zelfde geur op een zomerse avond, en dan met een goeie sigaar elke boom en struik bemonsteren…
Veel plezier daar op het erf… En in de Dixie.
Groetjes uit het Pajottenland…
Dat het buitenleven ons inderdaad bevalt. En we kijken inderdaad al uit naar de lente waarin we de tuin voor echt gaan kunnen aanpakken.
Maar geen zendmasten in deze tuin zulle 😉
Ik merk het al, de slinger is meteen doorgeslagen naar het eco-fundamentalisme… 😉
ha, ik denk dat mijn notelaar al jaren aan dezelfde ziekte lijdt. Op zich geen probleem, want er blijven gigantisch veel goede noten komen. Maar ‘k zal ook eens wat grondiger mijn bladeren wegharken dit jaar. Voila sie, weeral bijgeleerd!