Sinds ‘t internet zo een sociaal spellement is geworden dat iedereen met iedereen verbindt is één van de meest gehoorde termen: wisdom of the crowd. Simpel gezegd: twee weten meer dan 1 en 100 miljoen mensen aan elkaar gekoppeld weten veel en veel meer. Sommigen gaan zelfs zo ver om te voorspellen dat de technologische singulariteit zal gebeuren doordat er zoveel mensen via sociale media met elkaar verbonden zijn en zij zodoende een nieuw soort intelligentie zullen creëren. Nu ben ik wel een vrij grote technologie-adept: we staan nog maar aan het begin van een gigantische evolutie met repercussies die totaal onvoorspelbaar zijn. Maar bij die wisdom of the crowd heb ik toch een beetje mijn twijfels.
Verstand en menigte zijn voor mij twee zaken die niet echt goed tezamen gaan.
Misschien heb ik in mijn jeugd naar teveel zwart/wit horror films gekeken. Telkens ge daar een menigte mensen bij elkaar bracht kwamen de toortsen en hooivorken naar boven en kon Dr. Frankenstein zich verdiepen in de kleine letterkes van zijn brandverzekering.
Die overtuiging houdt me echter niet tegen om zelf ook een beroep te doen op die wijze menigte voor een klein probleempje. We hebben teveel hanen en aangezien bijna iedereen teveel hanen heeft krijgt ge die beesten zelfs niet gratis aan de straatstenen kwijt. Dus hebben we ze maar laten slachten. En dat slachten brengt ons meteen bij ons huidig probleem. Want niet alleen zijn onze hanen krielen waar sowieso al niet veel vlees aan hangt. Het zijn dan ook nog eens vechtkrielen. Die beesten zijn tweehonderd jaar lang gekweekt om spieren te hebben. En vechtspieren, dat is nu niet meteen vree smakelijk eten.
Die beesten bakken leverde een taai stuk vlees op waar ge u tanden op stuk bijt.
Dus is mijn vraag nu, o alwetende menigte: wat kan ik met die beesten aanvangen? Vol au vent? Bouillon? Heeft er iemand ervaring met het verwerken van een vechthaan tot iets nuttig? (En neen, ik trek niet naar de gallodromes in Nord-Pas de Calais).
Recente reacties