Tag: Tiense vechtkriel (Page 10 of 12)

Dit weekend had de Belgische vechthoendersclub hun jaarlijkse clubhappening. Aangezien ik mijn eerste vechtkrielen via één van hun leden bekomen heb, was dit het moment om die mensen efkes te bedanken door daar ne keer rond te gaan snuisteren (en de clubkas via het nuttigen van enige consumpties te spijzen, allé dat was mijn excuus om te gaan). Madam Boerenerf wist meteen hoe laat het was :‘geen grote vechthoender meebrengen, hé!’.

Tiense vechters zijn groot jong! Vree groot!

Ze had gelijk: het jeukte serieus om zo een schoon exemplaar als bovenstaande aan te schaffen. Schone, grote kiekens waren het. Heel schone, en vooral heeeeeeel grooooootte kiekens. ‘t Komt op de foto niet zo goed tot uiting, maar dat zijn dus echt wel grote beesten. Met hanenpoten, zo lang als mijn vingers.

Maar ik heb me dus braafkes ingehouden. ‘t is te zeggen, ik heb me een beteke ingehouden.

Over krielen had mijn madam niks gezegd, moehahaha, een gaatje in de wetgeving!

Toen ik daar twee schone madammekes zag zitten, heb ik me dus toch laten verleiden. Hiermee komt onze haan zijne harem op vier stuks en daarmee moet hij maar content zijn.

‘t Was efkes wat gekakel en opstuifende pluimen toen de nieuwe aanwinsten in het hok bij de rest werden gezet.

Maar ondertussen is het al wat kalmer en in de loop van de nacht zullen ze wel allemaal hun eigen plekske vinden.

Voorlopig zal de beestenboel tot de huidige 5 exemplaren beperkt blijven. We hebben vernomen dat de toom Kune Kune’s waar wij onze hoop op hadden gesteld slechts drie stuks telde. Een beetje weinig om alle gegadigden tevreden te stellen. Voor ons is het dus nog 6 maanden langer wachten.

Over de grote Tiense vechters gaat er hier nog ne keer geklapt moeten worden. Madam is mordicus tegen en ik ben eerlijk gezegd ook al wat aan het twijfelen want ‘t zijn echt wel grote beesten, met een serieus agressief kantje. Maar dat is tegelijk ook wel een beetje hun charme natuurlijk. Eerst de hof wat herindelen, de varkentjes hun nieuw onderkomen installeren en daarna zien we wel. Voor dit jaar zal het dus niet zijn. Maar volgend jaar …

In één van de commentaren vroeg Eef van Huize willaerts voor een handleiding. Zelf zijn we vertrokken van dit artikel.Met diene verstand dat wij NIET op wandel willen gaan met onze kippen (ge moet nu ook niet overdrijven, nietwaar?). Ne keer dat het goed gelukt is om de kippen uit eigen beweging op de arm te laten zitten willen we gerust een handleiding publiceren. Momenteel hebben we een klein probleemke.

Dat probleemke is dat de kippen ondertussen HEEL goed begrepen hebben dat die meelwormen van ons komen. En die meelwormen hebben ze heel graag. Zo graag dat ze ons nu aan het stalken zijn.

We drijven haar in een hoekske en dan moet ze ons wel meelwormen geven!

Van zodra we op de binnenkoer lopen, zijn zij er ook. En dat verschiet toch wel een beetje als ge zo bezig zijt met de ruiten van uwen auto te kuisen en ge draait u om en er staan drie kippen rond u! Binnen vluchten helpt trouwens ook niet, want het enige dat ge dan doet is die beesten tonen waar ge woont!

Hey maatje, waar blijft ge met ons eten?

Ofwel brengt ge ons eten, ofwel komen we het zelf halen! Gesnopen?!

Misschien moeten we toch maar een ren voor die beesten maken.