Tag: kune kune (Page 13 of 14)

il y a un cochon dans la piscine

Kune Kunes (net zoals alle varkens) kunnen niet zo goed tegen de warmte. 27 Graden, en ze beginnen te zweten als een … varken, inderdaad.

Dat is ook 1 van de redenen waarom varkens zich graag in een modderpoel wentelen, afkoeling zoeken ze dan. En hun huid beschermen tegen verbranden.

Wij dachten dat we qua verkoeling wel tijd hadden tot volgend jaar. Maar ja, dan krijgen we hier plotseling nog een laattijdige hittegolf op ons dak. Wij dus op zoek naar een kinderzwembadje want daarmee zijn varkens ook wel tevreden. Maar dat vindt ge dus niet meer zo eind september!! Dat zijn seizoensartikelen waarmee ze u in juni -juli – augustus in alle winkels rond de oren slaan. In september echter lijken die wel van de aardbol verdwenen. Dan maar een alternatief uitgedokterd. Met behulp van 4x4m vijverfolie en wat archeologische overblijfsels hebben we de varkentjes hun eigen zwemvijvertje bezorgd.

Vervolgens met behulp van een appeltje de beesten in het water gelokt (een bordje ‘la piscine est ouvert’ had niet het verhoopte resultaat). Jacobus vond het niet erg om met de kont in het water te zitten, Corneel bleef liever droog en parkeerde zich op een balk net boven de waterspiegel.

 

En na het waterploeteren is er niks leuker dan wat in het zonnetje liggen soezen. Leven als een Kune Kune in het Hageland zeggen ze dan … .

 

Introducing Jacobus en Corneel

We hebben onze varkentjes ongeveer een week. Zijn we content? Absoluut!

‘t  Zijn super lieve, sociale beestjes die niet liever doen dan vreten en op hun buikje laten wrijven, m.a.w. ze hebben veel met mij, meneer boerenerf, gemeen 😉

Wat we uit deze eerste week varkens houden geleerd hebben is:

1) zorg dat ge de beestjes niet te ver moet dragen want ze krijsen echt wel de volledige buurt bij elkaar. Ze dragen is eigenlijk ook niet nodig, met een beetje eten (een appeltje) volgen ze u overal.

2) naar ‘t schijnt zouden varkens vooral op 1 plek naar het toilet gaan. Ons varkens hebben dat niet zo goed door. Dat is dus 400 vierkante meters afstappen om op te kuisen (en dat stinkt serieus).

3) ne keer dat ze weten dat jij voor eten zorgt volgen ze u ook zonder dat ge eten bij hebt. Dat is vree plezant, behalve als ge bezig zijt met puntje 2, dan is dat een beetje lastig. De varkentjes met eten afleiden helpt dan.

4) die beesten vreten alles, maar het liefst verse appeltjes recht van de boom (die beesten verwennen, wij? Neen hoor).

5) naar het schijnt hebben ze graag een modderpoel. Ik heb hun een modderpoel bezorgd, maar ze kruipen liever in hun drinkbak. Zaterdag zullen we eens zien of een zwembadje wel hun goedkeuring kan wegdragen (neen, serieus, we zijn ze echt niet aan het verwennen).

6) ze hebben absoluut geen tafelmanieren (hebben we al gezegd dat ze op meneer boerenerf lijken?)

7) Ze staan wel vree decoratief, zo in het gras.

aller en retour

Vandaag was Z-day. Zwijnendag dus. En ook een beetje Zwolle dag. Van Tienen naar Zwolle, heen en terug. Op één en dezelfde dag. Pfoewé. Maar dat ik toch niet mag klagen. Alles bij elkaar ben ik ochot 15 min verloren aan opstroppingen van het verkeer. En dat terwijl ik in het opgaan hoorde hoe Brussel werkelijk potdicht zat door een actie van de Brusselse vuilnismannen (2 uur aanschuiven voor sommigste mensen!!) en in het terugkomen was het blokkage total in Antwerpen. Aangezien ik geen van deze twee metropolen moest passeren werd het voor mij een vrij aangename tocht (van één boerengat naar een ander boerengat rijden heeft zo zijn voordelen. Ik voel het in mijn kleine teen, de 21ste eeuw wordt de eeuw van het platteland!).

Voor wie ook nog van plan is om varkens te gaan oppikken, een beetje goede raad: acht weken oude biggen passen langs geen kanten in een kattendraagbak (zelfs niet als dat een vrij grote draagbak is). Zelfs op die leeftijd zijn dat toch al vrij kloeke beestjes. Maar ge kunt die ook gewoon zo in uw achterkoffer stoppen zulle.

Bochten en te hard remmen konden op een afkeurend geknor rekenen en als ge gaat tanken met twee varkens in de koffer durven er al ne keer een paar mensen raar opkijken. Maar voor de rest is dat eigenlijk enorm vlot gegaan. Nu hopen dat we de geur uit de wagen krijgen …

Tweede goede raad: varkens worden niet graag opgetild. Dus als ge niet wilt dat die beesten om acht uur ‘s avonds gans de buurt bij elkaar krijsen (serieus, ge pakt dat liefdevol op en dat beest krijst alsof de wereld aan het vergaan is) kan een kruiwagen uitkomst brengen. Gewoon van de koffer overladen in de kruiwagen, en dan hop naar de weide.

Bij aankomst in de weide met behulp van stukskes appel efkes tonen waar het varkenskot  en de drinkbak staan en de beestjes waren geïnstalleerd. En nu moet ge mij excuseren maar ik ga ne keer gaan kijken of ze al tevreden liggen snurken in hun kot. En daarna kruip ik zelf in mijne nest…

 

« Older posts Newer posts »

© 2025 BOERENERF

Theme by Anders NorenUp ↑