In Limburg is er een kleine gemeente genaamd Heks (zo nen naam schreeuwt om een eigen jeugdserie op den vrt!). En in die kleine gemeente staat een groot kasteel met veel tuinen. En in die tuinen waren er op 10 en 11 september tuindagen. Aangezien het weer half deftig was en half deftige dagen ook al een zeldzaamheid geworden zijn (allé, toch als we thuis zijn, grmbl, grmbl, klote weer ne ganse zomer, ‘t hangt mijn voeten uit) leek het ons het ideale moment voor een klein uitstapje.
Mogen we efkes zeggen dat het daar een sjieke bedoening is? Dat die prinsbisschoppen zichzelf schoonekes bediend hebben. Héél schoonekes.
Verborgen in een hoekske, of op het uiteinde van het domein komt ge dan gebouwkes tegen waar we vroeger heel hard op zouden gekwijld hebben. ‘Amai, hier kunnen wonen, dat zou toch tof zijn!‘ zouden we dan vroeger tegen elkaar gezegd hebben. Nu we zelf een leuk boerenerf hebben, wordt er maar een beteke meer gekwijld. Want op zo een idyllische plek wonen, MET een klein torenke aan u huiske, ‘t zou toch wel tof zijn, nietwaar?
En ze hadden daar wel een paar van die toffe gebouwen (zucht).
De tuinen waren ook op maat van het domein, met ne serieus uit de kluiten gewassen moestuin. Voor wie zich afvraagt of ge tomatenplanten ook buiten kunt zetten. Het antwoord is ja, zolang ze maar een glazen dak boven zich hebben lukt dat blijkbaar heel goed.
Bij tuindagen horen natuurlijk ook kraampjes met tuingerief en planten. We hebben ons goed ingehouden (geholpen door het feit dat we op voorhand geen extra geld hadden afgehaald en ge op het domein met uw bankkaart niks kon betalen – dat was een dikke sjans want het geld dat we wel bij ons hadden was op) en de aankopen beperkt tot wat zaaigoed, een paddestoelen kweekpakket en schone houten kratjes om ons fruit in te leggen.
Recente reacties