Category: ditjes en datjes (Page 28 of 36)

Fruit, hondenrennen en bier

Dikke sjans dat ik deze blog heb. Want het was pas tijdens het schrijven van de vorige post dat mijne frank euro is gevallen. Ik zat namelijk met juli in mijn hoofd als oogstmaand voor onze bessen. En als die bessen maar rijp zijn in juli dan hebben wij nog zeeën van tijd om al ons sap en gelei/confituur-maak-gerief te kopen. Nietwaar?

Maar die bessen gaan dus niet rijp zijn in juli. Die bessen gaan al oogstrijp zijn in juni. En juni, dat is al volgende week. En vanaf morgenvroeg zit madam Boerenerf een weekje in Barcelona.  En het weekend daarna zitten we met twee feestjes in Gent. En het weekend daarna is het al onze barbeque en kunstsuperette. En dan zijn we al half juni en moeten de bessen waarschijnlijk al geoogst worden. Wat betekent dat we nu, NU, ons gerief moesten kopen!

Tijdens mijn opzoekingen voor cider was ik brouwland al tegengekomen. Daar hebben ze niet alleen alles om zelf te brouwen maar ook om confituur en sap te maken. Er gisterennamiddag nog snel naartoe gereden. Sympathieke mensen en ‘k weet niet hoeveel schoon, maar ook duur, gerief. We waren al snel veel geld kwijt, maar wel nieuw leesmateriaal rijker. En ook een kersenontpitter, een stoomextractor (lees: wij moeten niet meer bij de sapmobiel langs maar kunnen nu zelf gepasteuriseerd sap maken), een hydrometer en nog wat bokalen.

En zo zijn we ook eens in Beringen gepasseerd. Beringen, vooral bekend van zijn steenkoolverleden (vree coole oude industriële gebouwen trouwens, kwijl). Een hondenrenbaan hebben ze er ook. Hoe zot is dat nu? Een hondenrenbaan! Ik wist niet eens dat ze dat in België deden. Maf, maar nu wil ik er natuurlijk eens passeren als er een wedstrijd is. Niet dat mij dat interesseert zulle, maar dan kan ik wel zeggen dat ik naar een hondenrenwedstrijd ben geweest. En hoeveel mensen in België kunnen dat zeggen? (Wat trouwens ook de reden is waarom ik in Heist op den Berg ne keer naar een ijshockey wedstrijd wil gaan kijken. Ijshockey in België, nog zoiets maf!)

Ps. Op de terugweg ook nog de ideale naam voor een pilsbiertje bedacht. Gegarandeerd duizenden hectoliters omzet meneer! Een subliem staaltje marketing! Dat er nog niemand anders is opgekomen, ‘t is ongeloofelijk. Wilt ge het weten? Echt?

Hier komt ie: ‘Nog ééntje’. Ge noemt u bier gewoon ‘Nog ééntje’. Denkt er ne keer over na, hoeveel mensen zeggen op café niet: ‘kastelijn, geef mij er nog eentje?’ Awel, dat zou u biertje kunnen zijn dat dan uitgeschonken wordt. En ge kunt er een gans gamma van maken. Het lekker donkere biertje: ‘Geef diene mens er ook eentje’. De zware tripel: ‘nog ne laatste’ en het fruitbiertje: ‘en voor madam ook iets’. Geniaal!

Dorst

Dat ze dorst hebben, de plantjes. Grote dorst.

Dat het dus dringend ne keer moet regenen. En met regenen bedoel ik regen, niet dat handvol miezerige druppels dat er hier de laatste dagen is uitgevallen.

Alles staat hier kurkdroog. Vooral voor de rode bessen begin ik me zorgen te maken. Daarnet heb ik ze een beetje water bijgegeven. Maar 50 meter struiken helemaal aan den achterkant van onze hof. Zover geraakt onze tuinslang niet. Tegen dat de varkentjes er zijn moet er daar een waterreservoir staan. Want ik ga echt niet alle dagen met emmers water zeulen. Voorlopig kan ik niet veel meer doen dan hopen op regen.

Maandag, toen we Gent nog eens bezochten, had ik ook dorst. Ik heb me dan ook een beetje laten gaan in dit fijn etablissement. Ge zou het langs den buitenkant van de winkel niet zeggen – ‘t ziet er uit als een doorsnee Spar – maar als ge kwaliteitsdrank aan een scherpe prijs zoekt moet ge daar zijn. Omdat ik hier nog geen valabel alternatief gevonden heb, was ons bezoekje aan Gent het ideale moment om te herbevoorraden (ondertussen kon madam Boerenerf ongestoord een paar boetieks induiken: zij geen last van mij, en ik niet van haar). En daarin schuilt het geheim van een goede relatie 🙂

Van rechts naar links:

10 can rum: lekker, gaat heel vlot binnen. Een beetje te vlot eigenlijk.

The Glenlivet 15 years (french oak finish): ‘t is de french oak finish die het hem doet voor mij persoonlijk. Ik drink hem vaker dan de 18 jaar. Maar dat is misschien omdat madam boerenerf hem ook wel graag lust. En met tweeën drinken is leuker dan alleen.

The glenfiddich 21 years (rum barrel): madam boernerf haar favoriet. En staat ook in mijn persoonlijke top 3. ‘t Is door deze whisky dat ik dacht, mmh misschien moet ik ne keer de betere rum proeven.

Flor de cana: een aanrader van de winkelier (samen met opus 5 en matusalem, maar de deuk in mijn portefeuille was nu al aanzienlijk, ne mens moet niet overdrijven hé).

En bij deze stel ik me kandidaat om de alcoholische drank te voorzien op de blogbarbeque. En voor de vrouwen: mijn mojito en caipirinha zijn ook niet slecht (allé, als ik mijn ijscrusher nog kan terugvinden).

« Older posts Newer posts »

© 2025 BOERENERF

Theme by Anders NorenUp ↑