23 Mei. Buiten is het 7 graden en valt de hagel, zo groot als knikkers, met bakken uit de lucht …
Veel gekker moet het niet worden.
Welk dorp nu echt het mooiste dorp van Vlaanderen is, daar kan lang en uitvoerig over gediscussieerd worden (liefst met een goede frisse pint). Maar feit is dat in 2008 Oud-Rekem tot mooiste dorp verkozen werd. Een schoon dorpke, met biljart vlakke fietspaden langs de Maas, meer dan genoeg redenen vond madam Boerenerf om er een bezoekje aan te brengen. Na twee weekends hard travakken met de helpX’ers hadden we trouwens wel wat ontspanning verdiend. Persoonlijk dacht ik qua ontspanning aan een gans weekend lui achter mijn computer hangen (ik heb hier nog twee games liggen die nog niet eens geïnstalleerd zijn geraakt!), madam Boerenerf dacht aan een stevig fietstochtje.Nu, ik ken mijn klassiekers …
Het moet gezegd worden, het is een HEEL mooi dorpke (veel schonere foto’s van het dorpje kun je hier vinden).
Zoals jullie op de foto’s kunnen zien, we zijn vorig weekend geweest. Toen het nog deftig weer was. Deftig fietstochtje trouwens, door het dorp, de velden en ook langs de Maas.
Toch wel idyllisch zo een rivier onder een mooi lentezonnetje en een schone bomenrij. Zelfs een industrieel monster krijgt een zekere charme zo aan de waterkant …
Wie inspiratie wil opdoen voor een eigen uitstap: hier staan de 15 genomineerden van 2008 en onlangs kwam er een wandelbox ‘over de mooiste dorpen van toen’ uit.
Of ze een dagje vroeger mochten komen en ook langer blijven dan gepland? Een week zouden ze dus blijven in plaats van 4 dagen. In begin was het wat zoeken: geven we mekaar genoeg privacy, laten we ze niet te hard werken, lusten ze het eten? Ook zij moesten zich aanpassen aan andere gewoontes, waren zeer beleefd en voelden zich meer op hun gemak bij onze beestenboel dan bij ons. Boris mocht zelfs op hun kamer slapen!
Het werk dat we voor hen gepland hadden was te zwaar. Dus trimde meneer boerenerf de haag en deden zij de opkuis en het hakselwerk achteraf.
Verder gaven ze de serre een nieuw likje verf, deden ze behangpapier af in de gang en zelfs al een deel in de living.
Ze kregen ook genoeg vrije tijd hoor: een fietstochtje naar Tienen, een bezoek aan Leuven en een daguitstap naar Brussel.
Naarmate de week vorderde, ging de communicatie ook vlotter. Het contact werd spontaner. En toen ik ze vrijdagochtend aan het station van Tienen afzette, kreeg ik van allebei een uitgebreide knuffel. Ze hadden heel erg genoten van hun verblijf en we werden prompt uitgenodigd om ook eens naar Finland te komen.
Wie beweerde nu weer dat Finnen stroeve mensen zijn
© 2025 BOERENERF
Theme by Anders Noren — Up ↑
Recente reacties