We hebben onze varkentjes ongeveer een week. Zijn we content? Absoluut!
‘t Zijn super lieve, sociale beestjes die niet liever doen dan vreten en op hun buikje laten wrijven, m.a.w. ze hebben veel met mij, meneer boerenerf, gemeen 😉
Wat we uit deze eerste week varkens houden geleerd hebben is:
1) zorg dat ge de beestjes niet te ver moet dragen want ze krijsen echt wel de volledige buurt bij elkaar. Ze dragen is eigenlijk ook niet nodig, met een beetje eten (een appeltje) volgen ze u overal.
2) naar ‘t schijnt zouden varkens vooral op 1 plek naar het toilet gaan. Ons varkens hebben dat niet zo goed door. Dat is dus 400 vierkante meters afstappen om op te kuisen (en dat stinkt serieus).
3) ne keer dat ze weten dat jij voor eten zorgt volgen ze u ook zonder dat ge eten bij hebt. Dat is vree plezant, behalve als ge bezig zijt met puntje 2, dan is dat een beetje lastig. De varkentjes met eten afleiden helpt dan.
4) die beesten vreten alles, maar het liefst verse appeltjes recht van de boom (die beesten verwennen, wij? Neen hoor).
5) naar het schijnt hebben ze graag een modderpoel. Ik heb hun een modderpoel bezorgd, maar ze kruipen liever in hun drinkbak. Zaterdag zullen we eens zien of een zwembadje wel hun goedkeuring kan wegdragen (neen, serieus, we zijn ze echt niet aan het verwennen).
6) ze hebben absoluut geen tafelmanieren (hebben we al gezegd dat ze op meneer boerenerf lijken?)
7) Ze staan wel vree decoratief, zo in het gras.
Recente reacties