Nee, maak daar maar heel ongerust van.
Ons kattin Tine is namelijk al sinds zondag verdwenen. Zaterdag heb ik ze voor het laatst gezien. Zondag toen ik opstond en de katten eten gaf was ze er niet. Maar dat gebeurt wel meer dat ze dan ribbedebie is. Zondag overdag dan bezoek gehad en ‘s avonds iets gaan eten, dus er totaal niet aan gedacht. Tot ik in mijn bed lag en het tot me doordrong dat ik die kat dus al ne ganse dag niet gezien had. Direct wat ongerust. Dan beginnen twijfelen. Misschien had ik de schuur wel te goed afgesloten de zaterdag en kon ze niet meer buiten (want ze kruipt nogal graag op de schuurzolder)?Dus ik uit mijn bed, gezorgd dat ze eventueel uit de schuur kon, en weer gaan slapen.
Deze morgen nog steeds geen Tine (dus in de schuur zat ze ook niet), en ik moest gaan werken. Deze avond direct overal in het huis en tuin rondgekeken. Nog steeds geen Tine.
Dus nu serieus ongerust want dat is haar gewoonte niet. En zij is dan nog de grootste schrikkepuit van allemaal, zelfs op onze eigen hof sluipt ze ‘kweet niet hoe voorzichtig rond. Wat kan er toch met dat beest gebeurd zijn? Waar zit die verdomme?
‘t Ergste van al: madam Boerenerf zit nog in Barcelona. Dat wordt dinsdagavond wel heel slecht nieuws dat ik moet zeggen. En ook hoog tijd dat ze ne keer een nauwkeurig kattenlokalisatie gadget ontwikkelen (‘t bestaat al, maar de deftige systemen zijn momenteel enkel voor honden beschikbaar wegens nog een beetje groot)!
Ojee, zenuwslopend.
Misschien ergens bij de buren opgesloten?
Hopelijk is ze snel terecht!
Dit brengt slechte herinneringen naar boven… gelukkig is onze poes na een dikke week terug op gedoken destijds, dus niet te snel panikeren.
Misschien zit ze wel ergens bij een kater. De onze blijft ook soms een paar dagen weg maar uiteindelijk komt ze wel steeds terug. Kan bvb ook dat iemand anders ze eten aan het geven is, eens even rondhoren bij de geburen of eventueel briefjes id bus steken.
Ik zou toch ook eens beginnen met na te vragen bij de buren.
alleé en een beetje rap 😉
Ik begin ook al ongerust te worden
@ Iedereen: ze is terecht! Merci voor het meeleven. Ze ligt nu nog wel onder de grote spar want ik krijg haar niet mee binnen. Ze heeft duidelijk iets aan haar poot. Gelukkig was ik nog niet langer in Barcelona of ze zou omkomen van de honger. Blijkbaar reageerde ze niet op het geroep van meneer boerenerf maar ik hoorde haar al van ver klaaglijk miauwen.
Sinds de verhuis ben ik niet meteen haar grootste vriend (terwijl, wie heeft er hier eigenlijk reden om wrok te koesteren? Ik, peis ik toch wel: http://boerenerf.wordpress.com/2010/08/09/kattenverhuis-deel-1/ ). Soit, sinds ik haar twee keer onzacht (ze werkte niet echt mee) in een kooi heb gestopt, houdt ze toch wat afstand.
Ofwel is ze pas vandaag tot aan die boom geraakt en zat ze de voorbije dagen nog ergens anders.
ah, leuk om te horen dat ze terug is!
En nu even een bezoekje aan de dierenarts en ze is weer de oude.
‘t zal u leren, uw huisdieren (en spondeligger!) in plan laten om de bloemekes buiten te zetten in Barcelona! 😉
Goed dat ze terecht is 🙂