Eigenlijk is het al anderhalve week tot twee weken begonnen, maar met de verbouwingen en het holland-weekend had ik al wat anders te bloggen.
Met het bedoel ik dus: de lente! D’er begint hier in de verwilderde tuin links en rechts van alles te bloeien en groeien. Dat groeien meestal op de verkeerde plek, ik heb hier zeker al 20 scheutjes van bomen in spe uitgetrokken. Als ze klein zijn kan ik ze nog manueel de baas. Als ze wat groter zijn is het met de schop uit te steken. En de nog grotere zullen met den tractor uit getrokken worden! Maar ik dwaal af … .
Op de bomen beginnen ook al knoppen open te gaan. Nog een paar weken en de bloesems zijn daar!
Die eerste bloesems staan, gok ik, op onze kerselaars. Met 21 hoog en halfstam fruitbomen weet ne mens niet altijd goed wat waar staat: ne keer er fruit aan hangt is dat al wat gemakkelijker. Dit jaar zorgen dat er een naambordje op die bomen hangt, want het begint wat schaamtelijk te worden als we bezoekers rondleiden.
Bezoeker: ooh ne boomgaard, tof! En welke boom is dit?
wij: ne fruitboom
Bezoeker: welk fruit?
Wij: euh, we denken ne pruimelaar. Wacht we pakken efkes het plan erbij. Den hoeveelste boom van links was het?
Zo iets dus. We zeiden het al: schaamtelijk!
Wat we ook hebben, en wel herkennen, is onze rabarber. Mjam! Ik denk dat het zekers al 10 jaar geleden is dat ik nog eens vers geplukte rabarber heb gegeten. En rabarberconfituur, mmh zo lekker dat na 3 dagen de pot leeg is (en dan moogt ge de volgende dag een paar uur op nen andere pot doorbrengen ….).
Dat we nog altijd enorm content zijn met onze aankoop. En de katten precies ook.
Ja dus – ‘t is een kerselaar. Als ge er lang genoeg woont, en aandacht geeft aan de verschillen tussen de bomen, zal je weten dat dit een kerselaar is.
Wij gokken dus ook op kerselaar. Nog een paar maand en we hebben zekerheid! We zullen langzaam aan inderdaad wel de verschillen beginnen te zien.