Een beetje het klassieke verhaal: van den boerenbuiten gaan studeren in Gent. Het daar allemaal wel vree wijs en tof vinden maar na een tijdje begint dat toch weer te trekken: het bos, de velden, de mestgeur … En trouwens, eigenlijk zit ge wel zo een beetje gevangen in een rijhuisje met een ietsiepietsie klein koertje. Met het ouder worden kregen we behoefte aan meer ruimte. En rust. En groen. En beestjes.
Dus ja, ge begint zo wat rond te kijken. Eerst een beetje rond Gent, maar alles is daar al zo vol gebouwd en als madam hier zegt dat ze veel plek wilt, dan wilt ze ook VEEL plek. 3000 Vierkante meter minimum, liefst met een boomgaard, en een weide, en een vergezicht, en in een doodlopend straatje zonder buren en zo van die zaken.
Dus ge kijkt al een beetje verder: Zottegem, Herzele, Brakel. Daar hebben ze wel nog wat we zoeken, maar met prijzen om steil van achterover te vallen. Sommige eisen worden al wat afgezwakt. Den hof mag al een beetje kleiner zijn, en dat doodlopend straatje moet nu ook niet zo perse. We zijn flexibel nietwaar?
Maar ‘t blijft toch nog behoorlijk duur. Dus kijk je nog wat verder. En verder. En verder.
Om uiteindelijk te eindigen in het Hageland. Op het dorp, zonder vergezicht en met de school en kerk als buren. Maar wel een boerenerf van 30 are MET boomgaard en voor dat vergezicht pak je dan wel je fiets.
Het is natuurlijk wel heel ver van iedereen die we kennen in Gent, wat meteen de ontstaansreden voor deze blog is. Zo kunnen ze virtueel volgen wat we daar allemaal uitspoken.
Veel plezier en geluk in Hageland, groet van een boerendochter die al 20 jaar in een rijtjeshuis woont. Groet, Jennie (ik lees graag Vlaams)
Bedankt Jennie,
we zijn al serieus aan het aftellen voor de verhuis. V-day over exact 2 weken!
ik heb zojuist je blog gelezen. het is wel grappig geschreven. ik kijk al uit naar de volgende avonturen, die zullen er zeker wel nog komen.