Als ge verhuist kunt ge u maar best aanpassen aan de lokale zeden en gewoontes. Beter een goede buur dan een verre vriend, nietwaar? En op goede voet staan met uw geburen helpt ook als ge in een streek gaat wonen waar ge niks weet zijn. Den besten bakker, ne goede slager, waar ge stro voor u kiekens kunt kopen … dat zijn allemaal van die zaken die u geburen weten en dat spaart u veel tijd en geld uit als ge dat zelf niet moet uitvogelen. Ge ziet, een goede integratie is ook in ons eigenbelang.

En dus doen we ons best om in de lokale gewoontes te participeren. Zelfs als dat betekent dat we op zondagochtend om 10 uur aan de kerk moeten staan voor de veiling van een varkenskop. Ne volledige varkenskop, met oren en al. Gelukkig moesten we niet zelf op die varkenskop bieden (want wat doet ne mens in hemelsnaam met zo ne volledige varkenskop?). Dat is eerder een spelleke onder de lokale café’s. Het café die de hoogste prijs biedt heeft dan ook het recht om de festiviteiten na de veiling in zijn staminée verder te zetten. 

Nu zijn de nonnekes (de veiling was ten voordele van de missie, ik verzin het niet!) ook niet op hun kopke gevallen. Die weten ook wel dat ge mensen voor ne varkenskop niet gemakkelijk uit hun bed krijgt. Slim als ze zijn was er dan ook drank: jenever, porto of chocomelk. In serieus grote porties zelfs. Mmmh nen halve liter porto op u bijna nuchtere maag! Een sjans dat we niet ver moesten gaan…

De rest van het varken was trouwens ook aanwezig, mooi voorverpakt in handige porties.

Mmmh pensen, en kop! Waar is diene mosterd hier?

Onze buren wat beter leren kennen en de missies gesteund door de aanschaf van drank en kwaliteitsvlees, niet slecht voor ne zondagvoormiddag!