Geen schrik beste lezers, ‘t is voor de verandering nog eens een post over de tuin. Dat was ook al efkes geleden. In de tussentijd hebben we toch nog een paar zaken in de tuin gedaan, maar het is er nooit van gekomen om er over te bloggen.
Een van die zaken was nog een paar bomen bij te planten. Ik hoor sommigen onder u al denken: hebben die al niet genoeg bomen in die boomgaard staan? En u heeft daar overschot van gelijk: in de boomgaard staan meer dan genoeg bomen. Maar onze tuin is groter dan die boomgaard en ik vond dat er persoonlijk wel wat dingskes ontbraken. Perziken bijvoorbeeld, en nectarines.
Nu hebben perziken en nectarines wel nood aan veel zon en een ietwat afgeschermd plekje. Toeval wilt dat we hier zo een vree goed plekje hebben: de strook tussen de serre en het kippenhok. Ingesloten aan drie zijden en heel zonrijk. Daardoor ook het favoriete zonneplekje van Madame Boerenerf.
Tot nu toe stonden daar extreem prikkende struiken tegen de betonplaten (vuurdoorn denken we). Een eerste werk was deze verwijderen.
Door die stekels een serieus pijnlijke affaire.
Ook de wortels en betonnen boordstenen moesten er aan geloven. Later komen er nog klimplanten om die betonplaten weg te stoppen. Tips hiervoor zijn altijd welkom (en geen klimop!)
Dank aan de pa trouwens voor de hulp. De wortels zaten vaak met elkaar verstrengeld of onder de betonpalen. Het was een serieus arbeidsintensief travaux. en op mijn eentje zat er ik er waarschijnlijk nog aan bezig.
Vervolgens hebben we gans dat hoekje met karton afgedekt en voorzien van compost. Dit om de grond wat te verrijken (en te vermijden dat ik het volledig moest omspitten). Bijna een volledige remorque heb ik er op gelegd.
Dat werk is ergens in oktober gedaan.
Een paar weken voor kerst hebben madame Boerenerf en ik dan besloten om elkaar voor de kerst een paar bomen cadeau te doen. Vervangbomen voor de boomgaard (een mispel, een appel en een kweepeer) een paar schone bomen voor op de varkensweide (daarover meer in deel 2) en dus ook drie perziken en nectarines. Laagstammen deze keer, omdat we nu ook geen zeeën van ruimte hebben tussen die serre en kippenhok. En ook wel voor het plukgemak.
De drie perziken pasten maar net, dus de nectarine plaatsen we iets verder op een plek dat ooit een border met vaste planten zal worden. Na drie jaar van opruimen en dingen verwijderen uit de tuin beginnen we langzaam aan aan de wederopbouw.
Recente reacties