Na deel 1 komt er meestal een deel 2. Zo drie perziken en één nectarineboompje zou ook maar flauw geweest zijn. Niet de moeite om naar de kwekerij voor te rijden.
Behalve wat fruitbomen wilden we namelijk ook wat andere bomen. Voor de varkensweide waren wij namelijk origineel van plan om de natuur wat zijn gang te laten gaan. Vijf jaar verwaarlozing hadden er voor gezorgd dat daar spontaan al een paar bomen opgeschoten waren. Die stoorden ons niet en de varkens hadden er ook geen klagen over. Integendeel, zo een lekkere stam om tegen te schurken vinden ze zalig. Ook waren de schaduwplekken in de zomer meer dan welkom. Berken en wilgen vervulden er hun rol als voorlopers.
Bovenstaand hoekje is in de zomer één van hun favoriete plekjes. En in de herfst verkleurd dat ook nog schoon.
Wij content, de varkens content. En ook van de kippen geen klachten.
Waarom dan ons goed geld uitgeven aan nog meer bomen?
Daarvoor kijken wij richting Madame Boerenerf. Madame die, toen wij nog in de stad woonden, nooit last had van allergieën. Madame die o zo graag terug op den buiten wou gaan wonen. Madame ook die twee jaar terug al aardig wat last kreeg van een allergie. En vorig jaar serieus veel last had! Een berken en wilgen allergie, beste mensen! Medicatie helpt een beetje maar de allergie blijft vaak heel mooie tuindagen verknoeien.
De berken en wilgen gaan er deze lente dus uit. Vervangen worden ze door:
- eik
- linde
- gingho biloba
- lijsterbes
- valse christusdoorn (sunburst)
Eerst met plastic stokken zo een beetje gekeken waar we die best planten. En dan aan de slag.
In deel drie duiken we de boomgaard in, want daar zijn ook nog een paar veranderingen gebeurt.
Recente reacties