Verhuizen: alles in dozen stapelen, vervolgens de dozen stapelen …
deze doos, op deze doos...
En als je toren wat te hoog wordt, begin je aan de volgende …
Dozentoren 2
Let vooral op de strategisch onderaan geplaatste kattendraagbak. Want die bak hebben we namelijk nodig vòòr de verhuis. Verhuislogica of vrouwenlogica?
Nu hebben we voor onze katten ook wat speciale maatregelen genomen. Want dat zijn volbloed stadskatten die niet meer gewoon zijn dan ons benepen koertje (waar ze er soms toch in slagen om Houdini gewijs te verdwijnen). In onze huidige buurt je katten op straat laten rondlopen, is gegarandeerd eindigen met kat fricasée. Maar op ons nieuw plekje, met een grote eigen tuin en a volonté bomen om in te kruipen en aanbouwsels om zich in te verstoppen zou het wel vree gemeen zijn om die beesten nog binnen te houden. En ook onmogelijk, van zodra dat het een beetje goed weer is zagen ze ons nu al de oren van de kop om op het koertje te mogen. Probleem 1: hoe gaan we zorgen dat die beestjes gemakkelijk binnen en buiten geraken (liefst zonder dat WIJ altijd de deur moeten openen, want die beesten kunnen u serieus horendol maken met hun binnen en buiten gewandel). Probleem 2: wat als ze ons boerenerf toch nog wat te klein vinden en helemaal overmand door een herwonnen gevoel van vrijheid besluiten de wijde wereld in te trekken?
Halsband met magneetje om hun eigenste toegangspoort te activeren en met identificatiecilinderke
De katten nu al het halsbandje aangedaan want we willen dat ze het gewoon zijn voor de verhuis. De dutskes gaan zo al genoeg gestresst zijn door die verhuis.
Plezant dat ze het vinden!! Wild rondlopen, krabben aan het bandje, nog wat rondlopen, dan gaan liggen en zielig naar u kijken, zo van: ‘waarom doet gij mij dat aan?’
Maar na 2 dagen waren ze het al goed gewoon, zie ze daar liggen, de snoezen:
schattig hé
Recente reacties