boerenerf

Achteraan in de boomgaard was er een stuk vol brandnetels. En daarnaast de paardenweide van de buurman. Diene mens was niet zo gelukkig met al die brandnetels. Dat staat slordig, nietwaar? Bon, ne mens wilt niet vanaf dag 1 ruzie met zijn geburen(dat houden we liever voor dag 2) dus legden we daar zo een twee jaar geleden een grote folie om al het kruid af te dekken. Een tijdelijke maatregel, maar wel een gemakkelijke maatregel (soms denk ik dat er een groot politicus aan mij verloren is gegaan :-).

Bon,plastic om je grond af te dekken is ook niet zo een goede keuze. Ecologie? Permacultuur? En dan zo’n 40 vierkante meters plastic in uwen hof leggen, wij en principes ….

Nu de brandnetels daar grotendeels weg zijn en omdat we met al onze fruitbomen toch veel snoeiafval gaan hebben besloten we een takkenwal te maken. Om te beginnen slechts 3 meter, dan hebben we nog steeds zicht op de weide met de paardjes (geen ingesloten gevoel op onze tuin, trouwens af en toe doen ons varkens en de paarden ne keer een klapke) maar als het nodig is kunnen we nog uitbreiden.

Aan de afscheiding met de buren voor de zekerheid karton met daarop een goede dikke laag mulch zodat er zeker geen kruid meer kan opduiken daar. Daarna zette meneer boerenerf de palen voor de takkenwal. Daar kwam ook nog karton en mulch (gratis bij het lokale containerpark) tussen.

Aan onze kant van de takkenwal komen nog zonnebloemen (traktatie voor de kippen en vogels) en Oost-Indische kers. Maar pas op, als er daar dan wat brandnetels opduiken gaan wij daar niet zo moeilijk over doen. De buur ziet ze dan toch niet meer staan….