Nu we eindelijk van echt lenteweer kunnen spreken (zon! warmte!! Geen regen!!!) was het moment aangebroken om Madame Boerenerf haar fiets van stal te halen.
Toen zij ongeveer twee jaar terug werk vond in de streek hadden wij een klein probleempje. Waar we tot dan toe vrij gelijklopende werkuren hadden en gezamenlijk de trein naar Brussel namen, had zij plotseling heel afwisselende werkuren en moest ze totaal niet meer in de buurt zijn van het station.
We hadden dus nood aan een extra transportmiddel. Een tweede auto ging het zeker niet worden. Auto’s zijn namelijk duur, zowel in aanschaf, onderhoud als gebruik. En in alle eerlijkheid, een auto is ook een vrij inefficiënt transportmiddel naar mijn bescheiden mening. Grootste voordeel: het is comfortabel en houdt je droog. Grootste nadeel: je moet 1.000 kilo staal en kunststof in beweging brengen om hoop en al 58 kilo (voor Madame Boerenerf, over de staal tegenover vlees coëfficiënt van mezelf zullen we het even niet hebben) ‘vleesmassa’ te verplaatsen. En na die verplaatsing staat de auto daar in waarde te verminderen. Het feit dat wij allen massaal en voor elke onnozele verplaatsing de auto gebruiken is een overweldigend bewijs van het feit dat de mens een gemakzuchtig dier is.
Een bromfiets is al veel efficiënter op dat gebied. Even snel als een auto (sneller in sommige gevallen, want wij zijn bij de gelukzakken die met ons rijbewijs B ook een 125 cc mogen besturen), veel goedkoper qua aanschaf en onderhoud. Je boet natuurlijk wel aan comfort in en als het regent wordt het nat. Ik ben fan. Maar madame Boerenerf had haar twijfels. Ze is niet zo een fan van 70 km/u snorren op twee, al bij al, vrij dunne banden.
Dus kwamen we bij de fiets uit. Alleen is 18 km wel een eindje natuurlijk. Daar kruipt wat tijd in om dat af te malen. En eigenlijk wilt ge ook niet bezweet en al moe op uw werk toekomen. Gelukkig was ondertussen de technologie ons al wat tegemoet gekomen. Een elektrische fiets is namelijk niet alleen voor bejaarden! Het woon werk verkeer zou volgens mij enorm kunnen profiteren van een algemener gebruik van de elektrische fiets. De wetgeving is op dat gebied niet bepaald aanmoedigend, eens je boven de 25 km/u gaat zijn de verplichtingen behoorlijk belemmerend. Aan de andere kant ben ik dan weer iemand die denkt: geef me een e-bike die 50km/u haalt en ik ga er mee naar Brussel, maar misschien is 50 km/u op ne velo wel een beetje zottekes …
Bon, voor Madame Boerenerf, met een afstand van 18 km in een landelijke omgeving te overbruggen is zo een supersnel machine natuurlijk niet nodig. En zodus sjoeft zij sinds vorig jaar heel regelmatig met onderstaand machine naar haar werk.
Bij mooi weer eigenlijk een aangenaam fietstochtje dat zowel goed is om te ontspannen als voor de conditie.
En de omgeving, dis is best wel aangenaam om door te fietsen.
Maar een brommer gaat er waarschijnlijk ook wel komen want die 50 km naar Brussel, eigenlijk is dat toch wel te doen met een 125 cc? Waarom zit iedereen in die blikken doos aan te schuiven op de E40 eigenlijk? Ah ja, de gemakzucht …
Mooi verslag kijk er altijd naar uit om ze te lezen .krijg altijd een smile als ik ze aan het lezen ben. En gelijk heb jd zo een vervoermiddel is uiterst geschikt om naar je werk te tjoefen zoals jij het zegt 😉 .ik maak daar namelijk ook gebruik van en het is gewoon zalig en dan al die auto’s die je dan voorbij steekt die staan te wachten omdat ze weer eens niet door kunnen omdat de vuilkar voor hen hangt. Ja die mensen moeten natuurlijk ook hun werk doen. Maar wij hebben dan wel de vrijheid met ons fietsje dat we wel door kunnen rijden he.:-)
In het klimaatactieplan wordt gesproken van het aanleggen van hoge-snelheids fietspaden tussen de centrumsteden, zodat je met je elektrische fiets in alle veiligheid naar je werk kan rijden . Het succes van de fietsostrade tussen Mechelen en Antwerpen bewijst dat dit écht werkt
Hier ook absoluut voorstander van de fietsostrade. Maar veel gewone fietspaden kunnen ook wel eens een opknapbeurt gebruiken.
Wij hebben om alle voornoemde redenen geen 2e auto.
Als alternatief hielp ik Madam F om haar jeugddroom waar te maken: we hebben beiden ons motorrijbewijs gehaald, en het 2e voertuig hier is nu een 700cc motor.
Zoals je wel weet, was ik in onze wilde jaren nooit fan van gemotoriseerde tweewielers. Maar met de midlife die onbewust hard toeslaat, ben ik van mening veranderd want bij mooi weer ben ik wel fan van de motor. Toegegeven, ik ben een salonmotard die enkel bij zon uit rijdt. Madam F trekt zich daar minder van aan.
Voor ons woon-werkverkeer zonder kinderen is deze motor al drie jaar onze oplossing. Zuinig en fiscaal interessant. Tot onze ‘verkozen nitwits’ dat ook droogleggen, uiteraard. De belastingscitroen genaamd Werkmens, moet immers kurkdroog worden geperst, nietwaar?
En vorige zomer heb ik me een nieuwe fiets gekocht (klassiek mankracht-model), om met onze jonge hond te gaan fietsen. Afpeigeren is de boodschap. Zo is-ie nadien mak als een lammetje. De hond welteverstaan. En nu de kinderen ook zelfstandig fietsen, wordt onze recreatieve fietsactieradius elke week groter…
Maar een 125cc, daar doe ik niet aan mee. Te lage Badass MoFo factor :o)
Wij wisten hier al langer dat het vooral madam F is die een hoge Badass MoFo gehalte heeft op de brommer, gij meneer de salonmotard!! 😉
Er zit zeker toekomst in elektrische fietsen, en de regelgeving was nodig. Ik zeg niet dat ze daarom perfect is, maar aan 45 per uur op een fietspad zonder zelfs geluid te maken? Op de baan (hangt af van de baan, maar pakt een typische 70 baan) zien automobilisten je ook niet graag rijden. Een 125 cc is echt een baanmodel, maar zal niet echt zoveel minder verbruiken dan een moderen kleine wagen. Andere kosten zijn inderdaad stuk lager. Heb het gevoel dat daar dus allemaal nog veel aan moet worden gesleuteld. Infrastructuur (met ook fietsautosnelwegen), meer el. fietsen zodat geen uitzondering is in het verkeer, mentaliteit veranderen. Ah, en een ja die je droogt à la Back to the Future. Voor als het regent.
ik vind het vooral een voorbeeld van hoe de technologie de wetgeving al lang heeft voorbij gesneld en nu reageert de wetgeving vanuit een vrij behoudsgezinde reflex en smoort zodoende veel nieuwigheden de nek om. ik wil gerust met 45 per uur op de gewone baan sjoeven met een elektrische fiets … Kan meteen iedereen die minder dan 30 km ver van zijn werk woont met de fiets naar het werk. Zo zouden de wegen onmiddellijk een stuk veiliger zijn …
ik heb geen auto, wel een elektrische bakfiets en een pak vrienden die me in hoge nood al eens een lift geven. lukt perfect. in mijn omgeving zie ik ook veel mensen overstappen op autodelen. ik zou er niet rouwig om zijn als dat een trend wordt, of dat mensen niet in de auto zouden stappen voor elke verplaatsing van 500 meter…