We hadden onze informatie ook maar uit de boekskes en van op ‘t internet. Aarzelend begonnen we er aan, maar al snel werd het een beetje een knoeiboel. En wat moesten we nu weer met die citroen doen? Onversaagd deden we verder, en na twee uur (!!) hadden we toch onze eerste potjes eigen gemaakte gelei 😉
Gisteren hadden we reeds de bessen geplukt, maar toen bleek volgens het recept dat we nog een citroen nodig hadden. Waardoor het gelei-maken tot vandaag werd uitgesteld.
Eerst uitvogelen hoe die stoomsapextractor in mekaar moest gestoken worden.
Vervolgens de juiste hoeveelheid bessen afmeten (want dat ligt nogal nauw naar ‘t schijnt), we gingen voor 1,6 kilo bessen.
En vervolgens gans dat spellement een klein uurtje laten pruttelen op het vuur.
Het resultaat: anderhalve liter sap waar we dan 1.2 kilo suiker bij hebben gedaan en anderhalve citroen (die citroen bleek achteraf niet nodig)
Koken tot 105 graden en dan overgieten in de reeds gesteriliseerde potten:
Wij trots! Het resultaat is wel een beetje te zuur maar dat is dus omdat de bessenstruiken al oud zijn en jaren niet gesnoeid.
Morgen in Hasselt kijken we eens rond voor een grote koperen pot (met ons huidige kookpotten zitten we aan de maximum productie terwijl er nog plek zat was in de stoomsapextractor) en donderdag proberen we dan een mengeling van aalbessen en frambozen. Mjam.
Dat ziet er surieus lekker uit…je kan ook altijd gewoon pectine gebruiken. Dan kan je je eigen hoeveelheid suiker toevoegen. WIj vinden dat handiger dan geleisuiker. (tis te verkrijgen in de colroyt)
njammie
Wel een beetje een late reactie maar kom, voor aalbessengelei kan je gewone suiker gebruiken, door het meekoken van de stteeltjes en pitjes zit er voldoende pectine in het sap.
succes nog met de blog!
Ina
Bedankt voor de tip Ina, we zullen het zo eens proberen
ik ben jaloers op zo’n buitenleven!
Aha, gij zijt dus madame du loup. Ik vroeg me dat al efkes af wie er achter die schuilnaam zat 🙂
Nog efkes geduld en ge kunt dat ook hebben het zalige buitenleven!