We waren natuurlijk niet naar Overijssel gereden om daar een beetje in Zwolle rond te lopen en te eten bij een matig goede (of matig slecht zo u wilt) italiaan. We waren er om te leren hoe we Kune Kune varkens kunnen houden. Plaats van de afspraak was het gehucht Dedemsvaart.
Het werd een heel leuke, informatieve dag. En dankzij het prachtige lenteweer meer dan genoeg kansen om wat tijd met de varkens door te brengen. De cursus was op de boerderij van waar ook onze varkens gaan komen. Ideaal voor ons dus, zo konden we de fokker reeds ontmoeten en met eigen ogen vast stellen dat het iemand is die heel veel belang hecht aan het welzijn van de dieren. Kan moeilijk anders als je ook in het bestuur zit van de Kune Kune vereniging. We waren dus heel tevreden met onze beslissing om helemaal tot Overijssel te rijden voor deze cursus.
1 zeug had nog een toom biggen bij haar.
Maar onze interesse ging vooral uit naar het ginger-biggetje van zo’n 2 maand oud. Want het was uit die toom dat wij normaal gezien biggen gingen hebben (had het een grotere worp geweest).
M.a.w. dat biggetje is een half-broer van onze toekomstige beestjes. En kijk ne keer wat een snoezig exemplaar het is!!
Veel bijgeleerd (vooral dat ik er weer wat werk in den hof bij heb). En ook een paar nieuwe twijfels. Zouden we wel voor een zeugje gaan? Want een zeugje dat betekent toch minimaal 1 à 2 keer dekken in haar leven. Dus 1 à 2 keer biggen. Dat zouden we natuurlijk heel leuk vinden want die biggen zijn supersnoezig. Maar dat houdt ook in dat we die biggen ergens moeten plaatsen daarna. En daar wringt het schoentje. Gaan we wel een juiste thuis vinden voor die beestjes? Dat madam Boerenerf daar supermoeilijk in gaat zijn, ‘k weet het nu al. Misschien moeten we maar voor 2 gecastreerde beertjes gaan.
amai, snoezig is het woord wel, wat een koddigaards seg!
Oe, ‘de juiste thuis zoeken’? Zijn die Kunekuneverkskes niet eetbaar dan?
intelligente varkens! ik buig mijn hoofd.
maar dus, niet om te slachten?
voor alle duidelijkheid : ik wil er geen!
(maar ik wil ze wel ‘s komen opzoeken…. wat breng ik ze mee? ne wortel of twee?)
ohohoh, wat een koddige schatjes!
Ons werd destijds geadviseerd als knuffelvarken een (gecastreerd) beertje te nemen. De dames schijnen ééns per maand niet te genieten….Nou is die van ons wel veel groter en enorm sterk en komen hier nog al eens kinderen. Dat laatste moet je ook in overweging nemen denk ik. Maar is een worp echt nodig?
@hilda, absoluut!!
@bart, zeg we spreken hier wel over stamboekdieren, dus dat zouden verdomd dure lapkses vlees zijn!
@woolf, wortels zijn goed
@sandra, gecastreerde beren zijn goed. dames kunnen wel eens prikkelbaar worden daarom dat ze toch een paar keer biggen moeten hebben in hun leven. Wij dachten ook eerst aan een gewoon varken maar vonden dat die toch wat te groot werden. Dan zijn we beginnen zoeken in de ‘kleinere’ varianten.
Hihi die laatste foto zijn net jullie zelf: De grote en de kleine 😉
Helaba! Zo klein is madam Boerenerf nu ook toch niet 😉