Voor alle miserie dat die beesten ons bezorgd hebben om ze bij mijn ouders te krijgen hadden ze zich wel vrij snel very cosy geïnstalleerd. De valschaards!!
Soit, ‘t logement was dus maar voor efkes. We dachten slim te zijn en de beesten met drugs (wel schoon op voorschrift van meneer den dierendoktoor, geen illegaal geprul zulle!) te verdoven. Goed mengen in tonijn, waar ze zot op zijn, en dat wordt wel opgevreten. Dachten we. Blijkt dat die beesten slimmer zijn (of beter ruiken) dan we dachten. Niet aankomen hé!
‘t is uiteindelijk toch gelukt om één kat een beetje te verdoven. Gelukkiglijk was het de grootste krabber, de armen zijn deze keer vrij ongeschonden uit de strijd gekomen.
En zo reden we woensdagavond, na een ganse dag verhuizen, met de laatste en belangrijkste lading naar ons nieuwe huis.
helaba,wanneer mag ik hier buiten?
En ik die dacht dat je verhuisde puur en alleen om eens met reden je katten aan de drugs te zetten? 😉
Geraken de poesjes het al gewoon… en geraken jullie uitgepakt?
Wij zijn, min of meer, geïnstalleerd. En ook nog niet weggespoeld. Maar wel nog zonder internetverbinding terwijl het nochtans jeukt om eindelijk eens een post over het boerenerf te plaatsen i.p.v. over verhuis/katten.
Ok, lastig zonder intenet (ne mens wordt dat rap gewoon eh die luxe)
ik zal af en toe eens komen piepen, want ben wel benieuwd naar jullie luxe katten paradijs 🙂
De klokken al wat gewoon van de kerk?
‘t zal wel zijn dat het lastig is! Meneer Boerenerf heeft een joekel (sinds 1996 gestaag opgebouwde) van een internetverslaving. Ok, ‘t was de bedoeling dat de gezonde buitenlucht dat wat verminderde, maar om nu helemaal cold turkey te gaan is me toch wat te extreem.
De katten zijn ondertussen al goed gewoon aan het huis maar vertikken het om buiten te gaan!
Qua klokken, meneer boerenerf is opgegroeid tussen een pastorij en een kerk, rien de nouveau voor hem dus. Madam boerenerf bleek het luiden van de klokken ook al snel gewoon te zijn, zelfs de haan van de overgeburen stoort al minder.