Naarmate de verhuisdag dichterbij komt (nog 2 dagen!!), begint het meer en meer door te dringen. We gaan Gent verlaten! Gent, dat toch een schone stad is. Gent, waar we gestudeerd hebben. Gent, waar we bijna de helft (de schoonste helft tot nu toe) van ons leven gewoond hebben. Gent, waar we elkaar gevonden hebben. Gent, waar de meerderheid van onze vrienden wonen. Gent, waar we gewoontes en routines hebben die zo oud en diep in ons geworteld zitten dat ze automatismen geworden zijn.
Nu is het tijd om afscheid te nemen.
Afscheid van straten en gebouwen die we met de ogen dicht in detail kunnen beschrijven.
Afscheid van routes doorheen de stad die we wel duizenden keren gedaan hebben. De volgende Gentse feesten zijn we gedegradeerd tot ‘toeristen die eens langskomen’ en niet langer ‘echte’ Gentenaars.
Afscheid van onze vaste frituur waar we eigenlijk veel te veel langs zijn geweest.
Meneer boerenerf heeft een buik, ziehier de schuldige!
Afscheid van vrienden die we in sommige gevallen al meer dan 20 jaar kennen. Want vriendschap is een traag proces bij ons. Eentje dat jaren vergt en dat met het ouder worden zeldzamer en zeldzamer wordt. Maar we weten ook dat die vriendschap, eens de wortels goed gevormd zijn, tegen een behoorlijk stootje kan. Sommige vrienden hebben jaren in het buitenland gezeten of in een andere stad gewoond. Destructieve relaties hebben sommige contacten gedurende jaren tot minieme porties herleid. Toch kwam er geen deukje in de vriendschap. Want ongeacht wat God of gebod ook zeggen, ne kameroad es ne kameroad en aal de rest es zjiever.
zucht waren wij al zover!
Maar zoals je wel weet afscheid betekent een nieuw begin… naar buiten gaan op uw blote voeten, poezen met een supergrote tuin, nieuwe buren en dus kans op nieuwe vrienden…. 🙂
U kent duidelijk Meneer Boerenerf niet goed!
Alle gieters zijn mee zie ik? Dat komt in orde! En in het onwaarschijnlijke geval je Gent gaat missen, ‘t is nooit veraf. 🙂 Succes met de verhuis!