Het wasmachine ten huize boerenerf was kapot. Correctie, het was weer kapot. Want vorig jaar was het al ne keer kapot gegaan. We hadden het toen voor 50 euro laten herstellen en daarna draaide het weer lustig door. Bon, af en toe gutste er wel ne keer wat water uit en maakte het een lawaai alsof er iemand een paar bakstenen had ingesmeten maar het marcheerde.

Maar nu was het dus weer kapot. Tijd voor een nieuwe wasmachine dus. Gelukkig was het net treinstaking (ik denk dat ik 1 van de weinige mensen ben die echt blij is dat er die dag gestaakt werd) want dankzij die treinstaking was ik vroeger gaan werken en was ik dus ook vroeger thuis.

Eerst dachten we een gloednieuw wasmachine te kopen. Maar dat kost al snel 1000 euro of meer en onze wasmachine, die staat in de berging. Een berging waar nog een nieuwe waterleiding, nieuwe elektriciteit en een nieuwe vloer moet komen. Die wasmachine gaat dus nog minimaal drie keer moeten verhuisd worden en zal nog zeker 2 jaar op de oude elektriciteit (die afgekeurd is) en op de oude waterleiding (staat: onbekend maar van dubieuze kwaliteit) aangesloten zijn. Het leek ons geen goed idee om onder die omstandigheden een nieuw machine te kopen. Een zoektocht van nog geen 5 minuten op het internet leverde een AEG van drie jaar op, A-label qua energieverbruik en 6 kilo capaciteit op nog geen 10 km van ons voor de ronde prijs van 200 euro. Sold! riep de veilingmeester in mij.

P1030816

Excuses voor de slechte foto maar de verlichting in de berging werkt niet meer (zie: oude elektriciteit).

Op de terugweg naar huis was ik behoorlijk tevreden. Die tevredenheid had 2 redenen: Warren Buffett en Benny de bricoleur.

Warren Buffett heeft me namelijk geleerd dat: price is what you pay value is what you get. Wij hadden voor de wasmachine 200 euro betaald maar de value die we kregen was vele malen groter. Reken ne keer mee. Als een wasmachine van 200 euro slechts 2 jaar meegaat dan moet een een wasmachine van 1000 euro al 10 jaar meegaan om evenveel value te geven (en dan gaan we nog voorbij aan het feit dat ne mens bij aankoop van die 200 euro wasmachine nog 800 euro in the pocket houdt die men in pakweg Berkshire Hathaway kan investeren). Als ons tweedehands machine het drie jaar volhoudt, awel dan moet een nieuwe machine het al 15 jaar volhouden!! En vind nog maar ne keer een wasmachine dat 15 jaar meegaat (die 50 euro reparatiekost om nog 1 jaar langer te kunnen wassen met onze oude machine was trouwens uitstekende waarde: een nieuwe 1000 euro machine moet het al twintig jaar volhouden om gelijk te komen). De kernvraag is dus: hoe lang gaat dat 2dehands spullement nog meegaan? Langer dan twee jaar en we zitten gebeiteld. Dat brengt ons bij Benny de bricoleur.

Die 200 euro heeft ons namelijk nog iets anders opgeleverd behalve een wasmachine. We hebben nu het adres en telefoonnummer van Benny de bricoleur. Benny de bricoleur is de man die ons de wasmachine heeft verkocht. Benny de bricoleur is het soort bricoleur die graag dingen uit elkaar haalt en maakt. Wasmachines dus, maar ook moto’s en oldtimers (zowel auto als tractor blijkt). Nu, bricoleurs zijn er in alle kleuren en maten. Ne slechte bricoleur mijdt ge beter als de pest want die vernietigd waarde. Maar ne goede bricoleur is zijn gewicht in goud waard. Want dat zijn het soort mannen die voor 30 euro iets maken waarvoor ge bij de fabrikant zelf 300 euro zou kwijt zijn (of nog erger: dat ze zeggen dat het kapot is en ge beter ne nieuwe koopt!). Ne goede bricoleur leidt u weg van de platgetreden paden en vind oplossingen voor problemen waar niemand anders aan denkt. Bricoleurs maken deel uit van een informeel economisch weefsel. En dat informeel weefsel wint serieus aan belang in tijden van crisis (kijk maar naar Griekenland en Spanje).

Buffett is mijne financiële bricoleur, benny wasmachines, moto’s en auto’s. Mijn vader is ne fietsbricoleur en onze gebuur nen tuinbricoleur. Dat begint een aardige collectie te worden.