Vandaag was Z-day. Zwijnendag dus. En ook een beetje Zwolle dag. Van Tienen naar Zwolle, heen en terug. Op één en dezelfde dag. Pfoewé. Maar dat ik toch niet mag klagen. Alles bij elkaar ben ik ochot 15 min verloren aan opstroppingen van het verkeer. En dat terwijl ik in het opgaan hoorde hoe Brussel werkelijk potdicht zat door een actie van de Brusselse vuilnismannen (2 uur aanschuiven voor sommigste mensen!!) en in het terugkomen was het blokkage total in Antwerpen. Aangezien ik geen van deze twee metropolen moest passeren werd het voor mij een vrij aangename tocht (van één boerengat naar een ander boerengat rijden heeft zo zijn voordelen. Ik voel het in mijn kleine teen, de 21ste eeuw wordt de eeuw van het platteland!).

Voor wie ook nog van plan is om varkens te gaan oppikken, een beetje goede raad: acht weken oude biggen passen langs geen kanten in een kattendraagbak (zelfs niet als dat een vrij grote draagbak is). Zelfs op die leeftijd zijn dat toch al vrij kloeke beestjes. Maar ge kunt die ook gewoon zo in uw achterkoffer stoppen zulle.

Bochten en te hard remmen konden op een afkeurend geknor rekenen en als ge gaat tanken met twee varkens in de koffer durven er al ne keer een paar mensen raar opkijken. Maar voor de rest is dat eigenlijk enorm vlot gegaan. Nu hopen dat we de geur uit de wagen krijgen …

Tweede goede raad: varkens worden niet graag opgetild. Dus als ge niet wilt dat die beesten om acht uur ‘s avonds gans de buurt bij elkaar krijsen (serieus, ge pakt dat liefdevol op en dat beest krijst alsof de wereld aan het vergaan is) kan een kruiwagen uitkomst brengen. Gewoon van de koffer overladen in de kruiwagen, en dan hop naar de weide.

Bij aankomst in de weide met behulp van stukskes appel efkes tonen waar het varkenskot  en de drinkbak staan en de beestjes waren geïnstalleerd. En nu moet ge mij excuseren maar ik ga ne keer gaan kijken of ze al tevreden liggen snurken in hun kot. En daarna kruip ik zelf in mijne nest…